Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Περί παιδείας..

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο διάλογος αποτελεί την πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Ο διάλογος όμως πρέπει να καταλήγει σε ορισμένα σαφή συμπεράσματα, τα οποία στη συνέχεια να μεταβάλλονται σε πράξη. Τον τελευταίο όμως καιρό παρατηρούνται "κρούσματα διαλόγου" . Διάλογος για την παιδεία, διάλογος για τα ανθρακωρυχείας κτλ. Και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι μήπως τελικά είναι ένα συνήθες πρόσχημα όπως όλα αυτά τα χρόνια για να αποφευχθεί μια λύση. Από την μία έχουμε τον Υπουργό παιδείας να να προτείνει διάλογο σε tabula rasa, δηλαδή σε διάλογο με μηδενική βάση . Το θέμα όμως είναι ότι ο ίδιος δεν έχει λύσεις να προτείνει, καθιστώντας τον έναν απλό "παρατηρητή" των αντιπαραθέσεων ο οποίος αρέσκεται απλά στο να ακούει και να απορρίπτει .
Όπως αναφέρει και η Καθημερινή :
Έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι το κύριο θέμα του διαλόγου που υποτίθεται ότι άρχισε, δεν αγκαλιάζει όλα τα προβλήματα της ανώτατης παιδείας, αλλά ανήγαγε σε θέμα άμεσης προτεραιότητας τον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ. Προβλήθηκε ο ισχυρισμός –και μάλιστα από αρμόδια χείλη– ότι αν απομακρυνθούν οι εισαγωγικές εξετάσεις από το Λύκειο, αυτό θα οδηγήσει σε αναμόρφωσή του, «δηλαδή την αναβάθμιση της παιδείας». Είναι τουλάχιστον αφελές να υποστηρίζεται ότι το μέτρο αυτό από μόνο του θα έχει αυτά τα αποτελέσματα. Η αναμόρφωση του Λυκείου –που ασφαλώς είναι απαραίτητη– προϋποθέτει πολλές άλλες προηγούμενες ενέργειες (αναμόρφωση των προγραμμάτων – αφαίρεση άχρηστων γνώσεων, νέα σχολικά βιβλία, συνεχείς μετεκπαιδεύσεις των εκπαιδευτικών, νέες μεθόδους διδασκαλίας κ.λπ.).
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα πανεπιστήμια είναι ένα μεγάλο "μπάχαλο" . Κάθε χρονιά κάθε λογής εξωπανεπιστημιακά στοιχεία λαμβάνουν μέρος με αποτέλεσμα να καταστρέφονται εγκαταστάσεις εκατομμυρίων ευρώ . Και δυστυχώς οι πανεπιστημιακές αρχές καλυπτόμενς από το πανεπιστημιακό άσυλο όχι μόνο ανέχονται, αλλά και υποθάλπτουν αυτές τις πράξεις . Κάθε πρύτανης φοβούμενος τον κοινωνικό στιγματισμό, αρνείται την άρση του ασύλου, δίνοντας χώρο σε αυτά τα επικίνδυνα εξωπανεπιστημιακά στοιχεία . Σε μια δημοκρατική χώρα κανένα άτομο ή ομάδα δεν έχει το δικαίωμα καταστροφής δημόσιας περιουσίας, πόσο μάλλον ενός πανεπιστημιακού χώρου. Ο θεσμός του ασύλου δεν έχει να κάνει με την ανοχή στην βία, αλλά έχει να κάνει με την ελεύθερη διάδοση ιδεών και ιδανικών . Όταν λοιπόν παρατηρείται μια δυσλειτουργία, η ανοχή είναι το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να εφαρμοστεί .Και για να είμαι ξεκάθαρος θεώρω αν όχι χαζό,τότε σίγουρα ουτοπικό κάποιος νοήμων άνθρωπος ο οποίος παρατηρεί να παρατηρούνται βίαια φαινόμενα να συνεχίζει να υποστηρίζει το μότο ότι ''ποτέ δεν πρέπει να υπάρξει άρση ασύλου επειδή τότε θα υπάρξει η κατάχρηση του με αποτέλεσμα να αμβλυνθεί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών'' . Όταν λοιπόν οι πρύτανεις δεν έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις, το καλύτερο το οποίο έχουν να κάνουν είναι να παραιτηθούν. Δεν είδα κανέναν μέχρι σήμερα να έχει την ευαισθησία να το πράξει.
Ολοι μας γνωρίουμε ότι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο, όπου τα χρόνια φοιτήσεως είναι απεριόριστα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι αιώνιοι φοιτητές. Όπου οι φοιτητές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εκλογή των πρυτανικών αρχών, όπου το ΑΕΠ που κατανέμεται για την παιδεία είναι μόλις 3,3%, όπου κάθε φοιτητική εκλογή νοθεύεται,όπου δεν υπάρχει κανένα όργανο που να ελέγχει το όργανο των καθηγητών οι οποίοι το μόνο που τους νοιάζει είναι να διδάξουν τις προκαθορισμένες ώρες τους και να βολευτούν σε ενα μη περιφερειακό πανεπιστήμιο .
Είναι κοροιδία προς έμας τα παιδιά όταν δημιουργούνται σχολές οι οποίες δεν συμπίπτουν με τις ανάγκες που υπάρχουν στην τωρινή αγορά εργασίας και όταν υπάρχουν σχολές που δέχονται υπεράριθμους φοιτητές με αποτέλεσμα το πτυχίο τους να μην τους εξασφαλίζει τίποτα .Ποιο παράδειγμα να πρωτοπώ?Για την γεωπονική ή για τις οικονομικές σχολές ?
Καλές προτάσεις όπως του Ιωάννη Μ.Βαρβιτσιώτη οφείλουν να εξεταστούν :

1) Να απαγορευθεί κάθε μετεγγραφή φοιτητών και σπουδαστών από τα περιφερειακά τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα προς τα αντίστοιχα ιδρύματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

2) Κανένα νέο πανεπιστήμιο να μην ιδρυθεί εφεξής.

3) Να μην ιδρυθεί επίσης κανένα νέο Τμήμα στα Πανεπιστήμια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Εφόσον κριθεί αναγκαία η ίδρυση νέου Τμήματος, αυτό να ιδρύεται στα ήδη υφιστάμενα περιφερειακά πανεπιστήμια.

4) Η μετάθεση των καθηγητών από τα περιφερειακά προς τα κεντρικά πανεπιστήμια να επιτρέπεται μόνον μετά την πάροδο δεκαπενταετίας από την εκλογή τους.


Όπως και να έχει πρέπει επιτέλους να υπάρξει ισχυρή πολιτική βούληση και γόνιμος διάλογος . Δυστυχώς, στην «εικονική δημοκρατία» οι κυβερνήσεις δεν ασχολούνται τόσο με τη διαχείριση συλλογικών προβλημάτων, όσο με τη διαχείριση της εικόνας διαχείρισης των προβλημάτων.

Phrase of the day : The state of mind which enables a man to do work of this kind is akin to that of the religious worshiper or the lover; the daily effort comes from no deliberate intention or program, but straight from the heart.

P.S.1 μην δοκιμάσετε ποτέ κόκκινο κρασί στην Άθωνος γιατί θα σας βρει να σφαδάζετε από πόνο στο σπίτι για μέρες .

P.S.2

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Δεν έχω τίτλο για αυτό το ποστ..




Αρχίζω ίσως να πιστεύω ότι στο πρότυπο γυναίκας που πλάθει ο μέσος άντρας , δεν παραλείπτει να σημειώσει και το θέμα του στήθους . Δεν ξέρω τι εκτυλισσόταν με τα γούστα των Αρχαίων αλλά τα σημερινά πρότυπα ίσως να μας αναγκάζουν ακόμα και αγαπήσουμε το μεγάλο στήθος . Πες το προκατάλειψη προς τις γυναίκες με μικρό στήθος, αλλά οι καταρραμένες διαφημίσεις δεν λένε να σταματήσουν να δείχνουν στήθη.. Ακόμα και στη διαφήμιση του ΤΙDE έδειχνε στήθη . Αρχίζω να πιστεύω ότι αν βλέπουμε τόσο συχνά στήθη, με την βοήθεια και λίγου κοτόπουλου, θα βγάλουμε και εμείς mates! Βεβαίως είναι κοινή αλήθεια ότι ένα μεγάλο στήθος "μπαλώνει" ένα μέτριο σώμα ή ένα μέτριο πρόσωπο(το ξέρω ότι τώρα εσύ που με διαβάζεις με καταλαβαίνεις) αλλά αν το καλοσκεφτείς, το στήθος δεν τρώγεται :) ..
Εξάλλου ένα μεγάλο στήθος σώζει και ανθρώπους από την φυλακή : Μια 38χρονη Γιαπωνέζα μπορεί δικαίως να περηφανεύεται για το μεγάλο στήθος της αφού όχι μόνο την βοήθησε να κάνει καριέρα ως μανεκέν αλλά την έσωσε και από τη... φυλακή.

Η Σερένα Κοζακούρα, που εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια ως μοντέλο για μαγιό, αθωώθηκε από ιαπωνικό δικαστήριο αφού απέδειξε ότι το στήθος της είναι τόσο μεγάλο που δεν χωράει να περάσει από μια τρύπα σε μια ξύλινη πόρτα.

"Έφτασα στο σημείο να μισώ το σώμα μου. Όμως το στήθος μου ανέτρεψε τελικά την απόφαση" αφηγήθηκε η 38χρονη γυναίκα στο τηλεοπτικό κανάλι "Ασάχι".

Παρ'όλα αυτά ένα στήθος μπορεί να φερθεί πολύ ύπουλα και να σε εθίσει με το να χτυπάει συνέχεια τον εγκέφαλο σου και οι σκέψεις να στέλνονται προς το στόμα το οποίο αναπόφευκτα βγάζει σάλια .Κάποιοι λένε ότι αυτή η προσήλωση στο θέμα του στήθους ίσως οφείλεται στο θέμα του θηλασμού ..Όπως και να'χει , σύμφωνα με αυτά που διαβάζω :
Η εξάρτηση είναι μια παθολογική κατάσταση του εγκεφάλου που οδηγεί αναπόδραστα εκατομμύρια ανθρώπους σε μια διαρκή και απελπισμένη αναζήτηση του αισθήματος ηδονής, που μόνο η χρήση και, συνήθως, η κατάχρηση αυτών των ουσιών μπορεί να τους εξασφαλίσει. Αντίθετα, η έλλειψή τους προκαλεί μια μεγάλη γκάμα από οργανικές αντιδράσεις - από την έντονη ανησυχία και νευρικότητα, μέχρι τις σοβαρές κρίσεις στέρησης.Το συναίσθημα που περιγράφουμε ως ευφορία, απόλαυση ή ηδονή δεν αποτελεί ένα αυστηρά ψυχολογικό ή κοινωνικό φαινόμενο, αλλά, πάνω απ' όλα, ένα σημαντικό βιολογικό μηχανισμό. Αυτό τον αρχαιότατο μηχανισμό τον "επινόησαν" τα έντομα και τα μαλάκια πριν από εκατομμύρια χρόνια. Ο άνθρωπος, ως μακρινός απόγονός τους, τον κληρονόμησε απ' αυτά. Αν λοιπόν, εξηγούν οι ειδικοί, αυτός ο μηχανισμός διατηρήθηκε από την εξέλιξη για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ασφαλώς και είναι απαραίτητος για την επιβίωση των οργανισμών.

Ο
πότε αν ποτέ νιώσατε εξαρτημένος από μια (βυζο)χαράδρα , υπάρχει πάντα ένα άλλοθι ότι είναι απαραίτητα για την επιβίωση όλων μας...


P.S.1 το στήθος λέγεται βυζί..


P.S.2 for you louloux...



Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

ΜΠΟΥΡΔΕΛΟΣΥΝΗ


Μπουρδελοσύνη
Μπουρδελότητα
Μπουρδελόφρωνας
Μπουρδελόπουλο
Μπουρδελίτιδα
Μπουρδελόσκυλο
Μπουρδελοντίβανο
Μπουρδελόπανο
Μπουρδελόφιλος
Μπουρδελομανής
Μπουρδελαδόρος
Μπουρδελωτός
Μπουρδέλισμα
Μπουρδελογέννεση
Μπουρδελιαστός
Μπουρδελοδίαιτος
Μπουρδελόμετρο
Μπουρδελόπιστος
Μπουρδελοποιός
Μπουρδελίατρος
Μπουρδελοφέρνω
Μπουρδελιάζω
Μπουρδελένιος
Μπουρδελάρω
Μπουρδελομένος
Μπουρδελιά
Μπουρδελιαστός
Μπουρδελογραφία
Μπουρδελολογία
Μπουρδελοπλαστική
Μπουρδέλωμα
Μπουρδελικός
Μπουρδελοφόρος
Μπουρδελόμορφος
Μπουρδελιστί
Μπουρδελάδα
Μπουρδελοστάσιο
Μπουρδελοτρόφος
Μπουρδελί
Μπουρδελισμός
Μπουρδελογδύτης
Μπουρδελέρι
Μπουρδελάρισμα
Μπουρδελερός
Μπουρδελότοπος
Μπουρδελώνω
Μπουρδελητό
Μπουρδελοτικός
Μπουρδέλωση
Μπουρδελογνώμονας
Μπουρδελαρχία
Μπουρδελοποίητος
Μπουρδελιστός
Μπουρδελονομία
Μπουρδελοπωλησία
Μπουρδέλευση
Μπουρδελοφοβία
Μπουρδελίστικος
Μπουρδελέλαιο
Μπουρδελωπός
Μπουρδελαριστός
Μπουρδελογραφία
Μπουρδελάνθρωπος
Μπουρδελομούρης
Μπουρδελότοπος
Μπουρδελοδικείο
Μπουρδελοφύλακας
Μπουρδελοειδή
Μπουρδελώνας
Μπουρδελιστής
Μπουρδελουργία
Μπουρδελιαίος
Μπουρδελιούχος
Μπουρδελοπαθής

Η πάντα πλούσια ελληνική γλώσσα ...


P.S.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

φοιτιτική παράταξη

Μετά το επικό post tou http://cavestudioz.blogspot.com/2009/02/blog-post.html με το οποίο δάκρυσα από τα γέλια, αγαπητέ (μη υπάρχων) αναγνώστη, σκεφτόμουν πως η αρχική μου διάθεση ένταξης σε μια πολιτική-φοιτιτική παράταξη, κατέληξε σε μια αδιαφορία η οποία τείνει να παγιωθεί πλήρως. Πριν βρεις την απάντηση εσύ που διαβάζεις αυτό το ποστ και καταλαβαίνεις ότι τέτοια ώρα τίποτα δεν λειτουργεί καλύτερα από έναν καμμένο εγκέφαλο, θέσε μου το ερώτημα γιατί κατέληξα στην άποψη η οποία με κρατάει μακρία από ενασχόληση με το κεφάλαιο ''παράταξη'' . Αρχικά λέω να απαριθμήσω τα 3 είδη ατόμων που εντάσσονται σε μια φοιτιτική παράταξη . Κοινώς τους μπόχλες, τους μέλλοντες συνδικαλιστές ρε παιδί μου, τα τυπάκια που ανεβάζουν video στο youtube απύ συνελεύσεις, ξύλα και σάπιες εκδρομές και ξεχνάνε πάντα ότι βιντεοσκοπούν με κινητό και τα παρασιτα είναι το σπαστικό θόρυβο του φενιζόλ που τρίβεται :
  • παιδί μεγαλωμένο σε οικογενειακό περιβάλλον το οποίο πάντα φρόντιζε να του παρέχει πληροφορίες για τα πολιτικά τεκτενόμενα και να έχει μια στοιχειώδη αξιόλογη κριτική σκέψη . Από το λύκειο ασχολήθηκε είτε με κάποια τοπική νεολαία, τουλάχιστον μια φορά στη ζώη του διάβασε την "καθημερινή'', δεν έβλεπε κάθε κυριακή ταινία πρεμιέρα αλλά προτιμούσε κάποια πολιτική εκπομπή . Και τελικά καταλήγει σε μια φοιτιτική παράταξη με πολύ όρεξη για νέες ιδέες, διάλογο, διεκδίκηση, να βγει στο δρόμο να φωνάξει .
  • αλλόκοτο παλικαράκι με βεβαιωμένο ανισόρροπο οικογενειακό περιβάλλον, παιδί το οποίο εισέπραττε πολλές φάπες στα παιδικά του χρόνια και ίσως κερνούσε τυρόπιτες τα άλλα παιδάκια για να εξασφαλίσει την σωματική του ακεραιότητα . Ένα τέτοιο μίγμα εκτός από εκρηκτικό είναι και...ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ! Απωθημένα συσσωρεύονται, μίσος και τελικά θέληση να εισχωρήσει σε μια φοιτιτική παράταξη για να δέρνει φυσικά..Ένας βουβός Τάταρος ο οποίος απλά θέλει να δέρνει. Να σπαταλάει όλη την μέρα του στο να ανοίγει κεφάλια και να παίρνει σκαλπ ..Btw, τους λυπάμαι .
  • Και φυσικά δεν θα ξεχάσω τον χαζογκομενάκια . Τείνει να γίνει ορισμός και σίγουρα όχι σε tabula rasa!Βαρίεμαι να γράφω για αυτόν ..Τον αναγνώριζετε κατευθείαν ..

Με ένα πέρασμα από τοπική νεολαία, την εμπειρία της συμμετοχής σε κάποιες εκλογές, την έκδοση πολιτικής εφημερίδας, την στήριξη πλαισίων και μη, ίσως κάποια στιγμή να ένιωσα ότι ανήκω στην 1η κατηγορία η οποία δίψαει για συνδικαλισμό . Προσθέτοντας την βασική διαφορά ότι προσπαθούσα να διαμορφώνω μόνος κάθε άποψη και να την στηρίζω με αξιόπιστα επιχειρήματα . Ακούγοντας, διαβάζοντας, συζητώντας .
Θα συμφωνήσω με τον Νίκο Μουζέλη ότι :

H αξία της μη τυπικής, της ουσιαστικής δημοκρατίας υποσκάπτεται στη χώρα μας από δύο ελλείμματα: την κομματικοκρατία από τη μια μεριά και την αγορακρατία από την άλλη. Αυτά είναι δύο δημοκρατικά ελλείμματα που δεν είναι δυνατόν να αφήσουν αδιάφορο τον συνδικαλιστή εκπαιδευόμενο. Με την κομματικοκρατία εννοώ την τάση της κρατικής κομματικής λογικής να διεισδύει και να υποσκάπτει τις αυτόνομες λογικές όλων των άλλων θεσμικών χώρων, από την εκπαίδευση και τα επαγγέλματα μέχρι τα σπορ και την τέχνη. Στον συνδικαλιστικό χώρο η κομματικοκρατία παίρνει τη μορφή μιας έντονης τάσης των πολιτικών ηγεσιών να βλέπουν τα συνδικάτα είτε σαν επέκταση της κρατικής μηχανής (όπως στις δεκαετίες του '50 και '60) είτε σαν επέκταση των κομμάτων (όπως συμβαίνει σήμερα).


H κομματοκρατία έχει καταντήσει να εκπροσωπεί έναν μολυσμένο όρο ο οποίος οδηγεί σε ξύλινες πεποιθήσεις . Ο διάλογος αντικαθίσταται από τον τραμπουκισμό, κάθε εκλογική ανάδειξη έχει εκφυλλιστεί, τα standar συνέχεια μειώνονται . Είναι σαν να υπάρχει μια εθελούσια υποτίμησης κάθε συνδικαλιστικής άποψης . Τα party αντικαθιστούν τις ανακοινώσεις, ο νέος ανήκει απλά στη μάζα . Χειραγωγείται εύκολα. Πολύ εύκολα γαμώτο..Και το επόμενο στάδιο χειραγώγησης είναι ο φανατισμός. Οι γόνιμες διεκδικήσεις για ένα level πιο πάνω το οποίο θα κάνει τον κάθε φοιτητή να εναρμονίζεται πλήρως με τον πανεπιστημιακό χώρο. Αναφέρω έναν χώρο ο οποίος θα φιλοξενεί, θα δέχεται φοιτητές και θα ανακυκλώνει ανθρώπους . Όσο λοιπόν αυτά παραμένουν μια αισιόδοξη οπτασία , τόσο η άρνηση για συμμετοχή στον φοιτητικό συνδικαλισμό θα είναι υπαρκτή..

Phrase : Win comes always with your honesty..

Night people..

Σοσιαλισμός και Θρησκεία

Δώστε μου ένα λαό που τα μεγάλα πάθη και η απληστία του κατασιγάζονται από την πίστη,την ελπίδα και την ευσπλαχνία,ένα λαόπου βλέπει αυτή τη γή σαν προσκύνημα και την άλλη ζωή σαν την αληθινή του πατρίδα, ένα λαό που διδάχτηκε να θαυμάζει και να σέβεται, με πνεύμα χριστιανικού ηρωϊσμού, την ίδιατου τη φτώχια και τα βάσανα, ένα λαό που αγαπά και λατρεύει στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού τον πρωτότοκο όλων των καταπιεσμένων και το σταυρό του το μέσογια την οικουμενική σωτηρία. Δώστε μου, λέω, ένα λαό φτιαγμένο σε τέτοιο καλούπι, και ο σοσιαλισμός όχι μόνο θα ηττηθεί εύκολα αλλά θα είναι και αδιανόητος...

Civilta Cattolica


Phrase of the day : When I was young, I found out that the big toe always ends up making a hole in a sock. So I stopped wearing socks.

Ksero oti kanete sinexeia refresh sto blog gia na deite kapoia nea anartisi mou :P ..Back, meta apo anatropi emporikis imera tou ag valentinou kai epanaforas sto oraio foititiko maximo programma..
P.S. enjoy :)..

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Περί αθεισμού..

Ένα μεγάλο thanks στον copyrighter http://filipvoukelatos.blogspot.com/2009/02/blog-post_3208.html :

Η έννοια Θεός, υπερφυσική δύναμη, πνεύμα, θεότητα, ή οποιοδήποτε άλλος όρος στον οποίο η ουσία του θεϊσμού μπορεί να έχει βρει την έκφραση, έχουν γίνει πιο αόριστοι και σκοτεινοί κατά τη διάρκεια του χρόνου και της προόδου. Με άλλα λόγια, η ιδέα των Θεών γίνεται πιο απρόσωπη και νεφελώδης σε αναλογία με το πώς το ανθρώπινο μυαλό μαθαίνει να καταλαβαίνει τα φυσικά φαινόμενα και στο βαθμό που η επιστήμη συσχετίζει τα ανθρώπινα και κοινωνικά γεγονότα.

Ο Θεός σήμερα, δεν αντιπροσωπεύει πλέον τις ίδιες δυνάμεις όπως στην αρχή της ύπαρξής του· ούτε κατευθύνει Αυτός το ανθρώπινο πεπρωμένο με το ίδιο σιδερένιο χέρι όπως άλλοτε. Μάλλον η ιδέα του Θεού εκφράζει ένα είδος πνευματικού ερεθίσματος για να ικανοποιήσει τις μανίες και τις φαντασίες κάθε απόχρωσης της ανθρώπινης αδυναμίας. Κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ανάπτυξης η ιδέα του Θεού αναγκάστηκε να προσαρμοστεί σε κάθε φάση των ανθρώπινων υποθέσεων, πράγμα απόλυτα σύμφωνο με την προέλευση της ίδιας της ιδέας.

Η ιδέα των Θεών προέρχεται από τον φόβο και την περιέργεια. Ο πρωτόγονος άνθρωπος, ανίκανος να καταλάβει τα φαινόμενα της φύσης και παρενοχλημένος από αυτά, έβλεπε σε κάθε τρομακτική εκδήλωση κάποια απειλητική δύναμη κατευθυνόμενη ρητά ενάντια σε αυτόν· και δεδομένου ότι η άγνοια και ο φόβος είναι οι γονείς κάθε προκατάληψης, η ενοχλημένη φαντασία του πρωτόγονου ατόμου ύφανε την ιδέα των Θεών.

Πολύ σωστά, ο Μichael Bakunin, λέει στο μεγάλο του έργο “Θεός και Κράτος”: “Όλες οι θρησκείες, με τους Θεούς, ημίθεους και προφήτες τους, τους μεσσίες και Αγίους τους, δημιουργήθηκαν από την εύπιστη φαντασία των ανθρώπων που δεν είχαν ακόμα φθάσει στην πλήρη ανάπτυξη των πνευματικών τους ικανοτήτων. Συνεπώς, ο θρησκευτικός ουρανός είναι απλούστατα αντικατοπτρισμός όπου ο άνθρωπος, εκστασιασμένος από την άγνοια και την πίστη, ανακαλύπτει την εικόνα του, αλλά διευρυμένη και ανεστραμμένη - δηλαδή θεοποιημένη. Η ιστορία των θρησκειών, της γέννησης, της ακμής, και της παρακμής των Θεών που δέσποσαν διαδοχικά στην ανθρώπινη πίστη, δεν είναι λοιπόν τίποτα άλλο, παρά η ανάπτυξη της συλλογικής νόησης και συνείδησης των ανθρώπων. Στο μέτρο που μέσα στην ιστορικά προοδευτική πορεία τους ανακάλυπταν, είτε στον εαυτό τους είτε στη φύση, μια δύναμη, ιδιότητα ή και σημαντικό ελάττωμα, τα απέδιδαν στους Θεούς τους, αφού προηγουμένως τους μεγαλοποιούσαν υπέρμετρα, καθώς συνηθίζουν να κάνουν τα παιδιά, με μία πράξη της θρησκευτικής φαντασίας τους [...]. Με όλο τον οφειλούμενο σεβασμό, λοιπόν, στους μεταφυσικούς και τους θρησκευτικούς ιδεαλιστές, τους φιλόσοφους, τους πολιτικούς ή τους ποιητές: η ιδέα του Θεού υπονοεί την παραίτηση του ανθρώπινου λόγου και της δικαιοσύνης, είναι η αποφασιστικότερη άρνηση της ανθρώπινης ελευθερίας, και αναγκαστικά καταλήγει στην υποδούλωση της ανθρωπότητας, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη.”

Κατά συνέπεια η ιδέα των Θεών, που αναβιώνεται, προσαρμόζεται, και διευρύνεται ή περιορίζεται, σύμφωνα με την ανάγκη του χρόνου, έχει επηρεάσει την ανθρωπότητα και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι ο άνθρωπος να σηκώσει το κεφάλι του μία φωτεινή μέρα, άφοβος και με αφυπνισμένη θέληση. Αναλογικά, όσο το άτομο μαθαίνει να κατανοεί τον εαυτό του και διαμορφώνει το πεπρωμένο του, ο θεϊσμός γίνεται περιττός. Το πόσο το άτομο θα είναι σε θέση να βρει τη σχέση του με τους συνανθρώπους του, θα εξαρτηθεί εξ ολοκλήρου από το κατά πόσο μπορεί να ξεπεράσει την εξάρτησή του από το Θεό.

Ήδη υπάρχουν ενδείξεις ότι ο θεϊσμός, που είναι η θεωρία της κερδοσκοπίας, αντικαθίσταται από τον αθεϊσμό, την επιστήμη που αναλύει και αποδεικνύει. Ο ένας στηρίζεται στα μεταφυσικά σύννεφα του Αγνώστου, ενώ ο άλλος έχει τις ρίζες του σταθερά στο χώμα. Είναι η γη, όχι ο ουρανός, αυτό που πρέπει να διασώσει ο άνθρωπος εάν θέλει πραγματικά να σωθεί.

Η πτώση του θεϊσμού είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέαμα, ειδικά όπως φανερώνεται στην ανησυχία των θεϊστών, οποιαδήποτε και αν είναι η συγκεκριμένη θρησκεία τους. Συνειδητοποιούν, με πολύ άγχος, ότι οι μάζες γίνονται καθημερινά πιο αθεϊστικές, πιο αντιθρησκευτικές· ότι είναι αρκετά πρόθυμοι να αφήσουν το μεγάλο υπερπέραν και τη θεϊκή περιοχή του στους αγγέλους και τα σπουργίτια· επειδή όλο και περισσότερο οι μάζες απορροφούνται στα προβλήματα της άμεσης ύπαρξής τους.

Πώς να φέρει κανείς τις μάζες πίσω στην ιδέα Θεών; Aυτή είναι η πιο πιεστική ερώτηση σε όλους τους θεϊστές. Αυτό το ερώτημα φαίνεται τίθεται συνήθως σε μεταφυσικό επίπεδο, έχει ωστόσο ένα πολύ χαρακτηριστικό φυσικό υπόβαθρο. Όσο αναφορά την θρησκεία, “την Απόλυτη αλήθεια” δηλαδή, οι ανταμοιβές και οι τιμωρίες της είναι το σήμα κατατεθέν της μεγαλύτερης, της πιο διεφθαρμένης και ολέθριας, της ισχυρότερης και πιο προσοδοφόρας βιομηχανίας στον κόσμο, μη εξαιρουμένης της βιομηχανίας όπλων και πυρομαχικών. Είναι η βιομηχανία του αποπροσανατολισμού του ανθρώπινου μυαλού και της καταπίεσης της ανθρώπινης καρδιάς. Η αναγκαιότητα δεν γνωρίζει κανέναν νόμο· ως εκ τούτου, η πλειοψηφία των θεϊστών αναγκάζεται να επανεξετάσει κάθε ζήτημα, ακόμα κι αν δεν έχει καμία σχέση με θεότητες ή με την Αποκάλυψη ή το Υπερπέραν. Ίσως αισθάνονται το γεγονός ότι η ανθρωπότητα κουράζεται από τα εκατοντάδες παραρτήματα (θρησκείες) του Θεού.

Πώς να βελτιωθεί αυτό το νεκρό επίπεδο θεϊστικής πεποίθησης, είναι πραγματικά ένα θέμα ζωής και θανάτου για όλα τα δόγματα. Γι΄ αυτό και η ανοχή τους· αλλά είναι μια ανοχή όχι κατανόησης, αλλά αδυναμίας. Ίσως αυτό να εξηγεί και τις προσπάθειες που ενθαρρύνονται σε όλες τις θρησκευτικές δημοσιεύσεις για να συνδυάσουν τις διαφοροποιημένες θρησκευτικές φιλοσοφίες και τις συγκρουόμενες θεϊστικές θεωρίες σε ένα δόγμα. Όλο και περισσότερο, οι διάφορες έννοιες “του μόνου αληθινού Θεού, τού μοναδικού καθαρού πνεύματος, - η μόνη αληθινή θρησκεία” σχολιάζονται με τρόπο ανεκτικό σε μια μανιώδη προσπάθεια να καθιερωθεί ένα κοινό έδαφος για να διασώσει τη σύγχρονη μάζα από τη “ολέθρια” επιρροή των αθεϊστικών ιδεών.

Είναι χαρακτηριστικό της θεϊστικής “ανοχής” ότι κανένας δεν νοιάζεται πραγματικά για το τι πιστεύουν οι άνθρωποι, αν πιστεύουν, ή προσποιούνται ότι πιστεύουν. Για να πραγματοποιήσουν αυτό το σκοπό, χρησιμοποιούνται οι πιο ωμές και επιθετικές μέθοδοι. Θρησκευτικές συνεδριάσεις και προσπάθειες αναγέννησης της θρησκευτικής πίστης, μέθοδοι που πρέπει να προσβάλουν κάθε εξευγενισμένη αίσθηση, και που η επίδρασή τους επάνω στην άγνοια και την περιέργεια συχνά τείνει να δημιουργήσει μια ήπια κατάσταση παραφροσύνης που συνδέεται, όχι σπάνια, με την ερωτομανία. Όλες αυτές οι μανιώδεις προσπάθειες βρίσκουν την έγκριση και την υποστήριξη από τις μεγάλες δυνάμεις της γης. Από το ρώσο δεσπότη, τον αμερικανό Πρόεδρο· από προσωπικότητες τύπου Rockefeller μέχρι τον πιο ασήμαντο επιχειρηματία. Δείχνουν ότι βασικά επιδιώκουν το κεφάλαιο που επενδύεται στις διάφορες χριστιανικές αδελφότητες και τα άλλα θρησκευτικά όργανα, θα επιστρέψει τεράστια κέρδη από τη κατακτημένη, εξημερωμένη, και κουτή μάζα.

Συνειδητά ή ασυναίσθητα, οι περισσότεροι θεϊστές βλέπουν στους Θεούς και τους διαβόλους, τον παράδεισο και την κόλαση, την ανταμοιβή και την τιμωρία, ένα μαστίγιο για να οδηγεί τους ανθρώπους στην υπακοή, την προβατοποίηση και την “ικανοποίηση”.

Η αλήθεια είναι ότι ο θεϊσμός θα είχε χάσει την επιθετικότητα του πολύ πριν από αυτό χωρίς τη συνδυασμένη υποστήριξη του διάβολου και της εξουσίας. Πόσο ολοκληρωτικά χρεοκοπημένος είναι πραγματικά, καταδεικνύεται στα πεδία των μαχών του κόσμου σήμερα.

Δεν περιγράφουν όλοι οι θεϊστές τη θεότητά τους ως το Θεό της αγάπης και της καλοσύνης; Ωστόσο μετά από χιλιάδες έτη τέτοιων κυρηγμάτων οι Θεοί παραμένουν κουφοί στην αγωνία της ανθρώπινης φυλής. Ο Κομφούκιος δεν ενδιαφέρεται για την φτώχεια, τις άσχημες συνθήκες και τη δυστυχία των πληθυσμών της Κίνας. Ο Βούδας παραμένει ανενόχλητος στη φιλοσοφική αδιαφορία του μπροστά στην πείνα και τους λιμούς στην Ινδία· ο Θεός παραμένει κουφός στην πικρή κραυγή στη Παλαιστίνη, ενώ ο Ιησούς αρνείται να αναστηθεί από τους νεκρούς ενάντια στους Χριστιανούς του που έσφαζαν και σφάζουν ο ένας τον άλλον.

Το βάρος όλων των τραγουδιών και των ύμνων “προς τον ύψιστο” είναι ότι ο Θεός αντιπροσωπεύει τη δικαιοσύνη και το έλεος. Ωστόσο, η αδικία μεταξύ των ατόμων μονίμως αυξάνεται· οι προσβολές που διαπράττονται ενάντια στις μάζες σε αυτήν την χώρα μόνο, φαίνονται αρκετές για να πνίξουν τον ίδιο τον παράδεισο. Αλλά πού είναι οι Θεοί για να δώσουν ένα τέλος σε όλες αυτές τις φρίκες, αυτά τα λάθη, αυτή την απανθρωπιά ενάντια στο άτομο; Όχι, όχι οι Θεοί, αλλά το ΑΤΟΜΟ πρέπει να εγερθεί μέσα από τη δυνατή οργή του. Εξαπατημένος από όλες τις θεότητες, προδομένος από τους “απεσταλμένους” τους, αυτός, ο ίδιος, πρέπει να αναλάβει να φέρει τη δικαιοσύνη επάνω στη γη.

Η φιλοσοφία του αθεϊσμού εκφράζει την επέκταση και την αύξηση του ανθρώπινου μυαλού. Η φιλοσοφία του θεϊσμού, εάν μπορούμε να την αποκαλέσουμε φιλοσοφία, είναι στατική και πάγια. Ακόμη και η απλή προσπάθεια να διεισδύσει κανείς στα μυστήρια αντιπροσωπεύει, από τη θεϊκιστική άποψη, μη-πίστη στην απ’ όλους αποδεκτή παντοδυναμία, και ακόμη και μια άρνηση της σοφίας των θείων δυνάμεων εκτός του ατόμου. Ευτυχώς, εντούτοις, το ανθρώπινο μυαλό δεν ήταν ποτέ, και δεν μπορεί ποτέ να είναι, καθοδηγούμενο, με το ζόρι, στη στασιμότητα . Ως εκ τούτου προχωρά σταθερά τον ανήσυχο δρόμο του προς τη γνώση και τη ζωή. Το ανθρώπινο μυαλό συνειδητοποιεί “ότι το σύμπαν δεν είναι το αποτέλεσμα μιας “δημιουργικής” διαταγής από κάποια θεία νοημοσύνη, που, από το πουθενά, παράγει ένα αριστούργημα χαοτικό και σε τέλεια λειτουργία”, αλλά ότι είναι το προϊόν χαοτικών δυνάμεων που λειτουργούν αέναα στο χρόνο, των συγκρούσεων και των κατακλυσμών, της απώθησης και της έλξης, αποκρυσταλλώνοντας μέσω της αρχής της επιλογής σε αυτό που οι θεϊστές καλούν, “ο κόσμος καθοδηγείται από τη τάξη και την ομορφιά.” Όπως ο Joseph McCabe [1867-1955] σωστά επισημαίνει στην “Ύπαρξη του Θεού”: “ένας νόμος της φύσης δεν είναι ένας τύπος που συντάσσεται από έναν νομοθέτη, αλλά μια μόνη περίληψη των παρατηρηθέντων γεγονότων – ένα πακέτο γεγονότων. Τα πράγματα δεν ενεργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο επειδή υπάρχει ένας νόμος, αλλά δηλώνουμε το “νόμο” επειδή ενεργούν με εκείνο τον τρόπο.”

Η φιλοσοφία του αθεϊσμού αντιπροσωπεύει μια έννοια της ζωής χωρίς καθόλου μεταφυσικό Υπερπέραν ή κάποιο Θείο ρυθμιστή. Είναι η έννοια ενός πραγματικού κόσμου με τις ελευθεριακές, εξελίξιμες και όμορφες δυνατότητές του, σε σύγκριση με έναν πλασματικό κόσμο, ο οποίος με τα πνεύματά του, τους χρησμούς, και την κίβδηλη ικανοποίηση έχει κρατήσει την ανθρωπότητα σε μία αβοήθητη υποβάθμιση.

Μπορεί να φανεί παράδοξο, όμως είναι θλιβερά αληθινό, ότι αυτός ο πραγματικός, ορατός κόσμος και η ζωή μας έπρεπε να είναι τόσο πολύ κάτω από την επιρροή των μεταφυσικών υποθέσεων, αντί για τις φυσικές αποδείξιμες δυνάμεις. Κάτω από το μαστίγιο της θεϊστικής ιδέας, αυτή η γη δεν έχει χρησιμεύσει σε κανέναν άλλο σκοπό απ’ ότι ως προσωρινός σταθμός για να εξετάσει την ανθρώπινη ικανότητα για τη θυσία στη θέληση του Θεού. Αλλά τη στιγμή που ο άνθρωπος προσπάθησε να εξακριβώσει τη φύση αυτής της θέλησης, του είπαν ότι ήταν εντελώς ανώφελο για τη “πεπερασμένη ανθρώπινη νοημοσύνη” να πάει πέρα από τη παντοδύναμη άπειρη θέληση. Κάτω από το τεράστιο βάρος αυτής της παντοδυναμίας, το άτομο έχει υποκύψει στη σκόνη – ένα άβουλο πλάσμα διαλυμένο, και που ιδρώνει στο σκοτάδι. Ο θρίαμβος της φιλοσοφίας του αθεϊσμού είναι να ελευθερώσει το άτομο από τον εφιάλτη των Θεών· σημαίνει τη διάλυση των φαντασμάτων του αγνώστου. Ξανά και ξανά το φως του λόγου έχει διαλύσει το θεϊστικό εφιάλτη, αλλά η ένδεια, η δυστυχία και ο φόβος έχουν αναδημιουργήσει τα φαντάσματα - είτε παλιά είτε νέα, παρά την εξωτερική μορφή τους, αυτά διαφέρουν λίγο στην ουσία τους. Ο αθεϊσμός, αφ’ ετέρου, στην φιλοσοφική του πτυχή αρνείται την υποταγή, όχι μόνο σε μια καθορισμένη έννοια του Θεού, αλλά αρνείται όλη τη δουλεία στην ιδέα των Θεών, και αντιτάσσεται στη θεϊστική αρχή υπό αυτήν τη μορφή. Οι Θεοί στη μεμονωμένη λειτουργία τους δεν είναι στα μισά τόσο ολέθριοι όσο η αρχή του θεϊσμού που αντιπροσωπεύει την πίστη σε μία μεταφυσική, ή ακόμα και παντοδύναμη, δύναμη που κυβερνά τη γη και το άτομο. Είναι ο ολοκληρωτισμός του θεϊσμού, της ολέθριας επιρροής του επάνω στην ανθρωπότητα, της παραλυτικής επίδρασής του επάνω στη σκέψη και τη δράση, την οποία ο αθεϊσμός παλεύει με όλη τη δύναμή του.

Η φιλοσοφία του αθεϊσμού έχει τη ρίζα της στη γη, σε αυτήν την ζωή• ο στόχος του είναι η χειραφέτηση της ανθρώπινης φυλής από όλα τα Θεϊκά κεφάλια, είτε είναι αυτά ιουδαϊκά, χριστιανικά, μωαμεθανικά, βουδιστικά, βραχμινιστικά, ή ότι άλλο. Η ανθρωπότητα έχει τιμωρηθεί από καιρό και μάλιστα βαριά για τη δημιουργία των Θεών• τίποτα άλλο παρά ο πόνος και οι διωγμοί αυξήθηκαν από την δημιουργία τους. Υπάρχει μόνο μια διέξοδος από αυτή τη γκάφα: Το άτομο πρέπει να σπάσει τα δεσμά που τον κρατούν στις πύλες του ουρανού και της κόλασης, έτσι ώστε να μπορέσει να αρχίσει να διαμορφώνει μέσα από την αναζωπυρωμένη και αφυπνισμένη του συνείδηση ένα νέο κόσμο επάνω στη γη.

Μόνο μετά τον θρίαμβο της αθεϊστικής φιλοσοφίας στα μυαλά και τις καρδιές των ανθρώπων, θα γίνουν κατανοητές η ελευθερία και η ομορφιά της ζωής. Η ομορφιά ως δώρο από τον ουρανό έχει αποδειχθεί άχρηστη. Εντούτοις, θα γίνει η ουσία και η ώθηση της ζωής όταν μάθει το άτομο να βλέπει στη γη το μόνο ουρανό κατάλληλο για το άτομο. Ο αθεϊσμός βοηθά ήδη να ελευθερωθεί το άτομο από την εξάρτησή του στην τιμωρία και την ανταμοιβή ως θεϊκή ευκαιρία - αντίθετη για τους φτωχούς στο πνεύμα.

P.S. μάλλον η εξεταστική μου τελειώνει πιο νώρις απ'ότι περίμενα..Morning people..


Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Live your myth..

Βλέποντας την εξεταστική να είναι στα τελευταία της και να περνάω αυτό το σάπιο-μπαχλαδιασμένο-πανελλήνιες εξετάσεις κλίμα δεν θα παραλείψω να περιγράψω το δικό μου φοιτητικό πρόγραμμα έτσι όπως διαμορφώνεται κατά την διάρκεια μιας εξεταστικής .(οποιαδήποτε αίσθηση αηδίας, λύπησης, καταννόησης δημιουργηθεί μετά την ανάγνωση του καλύτερα να μην αναφερθεί έτσι ώστε να μην νιώσω λάθος της φύσης..) :
Με κύρια προυπόθεση να μην έχει προηγηθεί κάποια έξοδος την προηγούμενη μέρα και την στοιχειώδη όρεξη για διάβασμα το schedule διαμορφώνεται ως εξής :
  • 9.00 πρώτο έναυσμα να σηκωθώ λόγω παραδοσιακών αλβανικών τραγουδιών από τους μάστορες που χτίζουν την διπλανή πολυκατοικία τα τελευταία 900 χρόνια.
  • 9.01 φυσικές απελευθερώσεις του ανθρώπου οι οποίες δεν χρειάζεται να αναφερθούν και διαρκούν το πολύ 1'
  • 9.02 προσπάθεια συγχρονισμού του σκελετού μου με το κεφάλι μου έτσι ώστε να προσπαθήσω να σηκωθώ σκεπτόμενος το αιώνιο ερώτημα (wtf?να κάτσω να κοιμηθώ και να τα γράψω όλα στα τέτοια μου ή να σηκωθώ και να παράγω γνώση)
  • 9.30 η δεύτερη απόπειρα να σηκωθώ γιατί μόλις θυμήθηκα ότι κάθε μέρα έχω ρυθμίσει να χτυπάει το ξυπνητήρι του κινητού μου(υπό τον ήχο της δολοφονίας του μίκρου santikai ο οποίος λέει τα κάλαντα στο alter)
  • 9.45 ώρα για thrash tv με μπόλικες επιλογές, βιάζοντας το στομάχι μου και τρώγοντας ότι βρω μπροστά μου(από cornflakes μέχρι φασιανό με μουστάρδα)
  • 10.30 αψηφάμε τέλειο καιρό ο οποίος μας φώναζει να απολαύσουμε ύπνο και προτιμάμε διάβασμα έχοντας ως πρώτο στόχο να κλείσουμε 2ωρο διάβασμα πριν καταλήξουμε μπροστά στον υπολογιστή να διαβάζουμε blogs,να facebookaroume και να παιζουμε dota(βλ.προηγουμενο post) .
  • 13.00 έχοντας κλείσει 2ωρο και έχοντας διώξει κάθε τυχόν ενοχή από μέσα μας ότι δεν διαβάζουμε και όντας τόσο ικανοποιημένοι λες και ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν transformers στη γη, χτυπάμε διάλειμμα το οποίο αποτελείται από όλα τα παραπάνω που προείπα
  • 14.00 η κρίσιμη ώρα της ημέρας(αφού έχουμε ταίσει γάτο) .Δίλημμα ανάμεσα σε επιλογή καφέ στην πόλη(αγαπητέ αναγνώστη το ξέρω ότι θα διάλεγες απευθείας αυτό αλλά δεν χρειάζεται να μου το χτυπάς συνέχεια) ή συνέχιση διαβάσματος(hmm not!)
  • 14.05 επιτέλους πρέπει να κάνω μπάνιο και να σταματήσω να ακούω για τριακοστή φορά σήμερα το Angel-The Quest Project και να πάρω μια απόφαση . Διάβασμα η επιλογή!
  • 16.30 εντάξει μετά το δεύτερο 2ωρο λέω να μην επιχειρήσω να εκφυλλίσω εντελώς τα φοιτητικά μου ιδεώδη και να σταματήσω εδώ με ένα διάλειμμα.
  • 16.40 εξόρμηση στο ψυγείο
  • 17.00 δεν ξεχνάμε να διαβάσουμε το όμορφο μας βιβλίο "τα όνειρα του Αινστάιν" του Alan Lightman το οποίο μας υπενθυμίζει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο χρόνος στη ζωή μας .Το προτιμάμε σαν διάλειμμα .
  • 18.00 κατάβαση προς κέντρο με μονίμως άπλυτο punto παρέα με republic(κατά προτίμηση) ή thrash radio . Pasta flora we are coming!Large διάλειμμα!
  • 21.00 θυμάμαι πως έχω κάτι γονείς στο σπίτι που μένω και πως κάποτε πρέπει να με δούνε . Κάτι σιχαμερές τύψεις μας κυνηγάνε και ρίχνουμε λίγο ακόμα διάβασμα..
  • 23.00 διάλειμμα..Καληνύχτες..

Όπως καταλάβατε τώρα βρίσκομαι στο τελευταίο στάδιο του προγράμματος το οποίο είναι...διάλειμμα..

P.S.αγνοήστε πόσες φορές αναφέρθηκε η λέξη "διάλειμμα" . Εξάλλου η ζωή ένα διάλειμμα είναι..

P.S.1 Я знаю русский :) ..Περάσαμε!

P.S.3 Phrase of the day :Never do anything against conscience even if the state demands it.

P.S.3

Sunny day(wooo)

Good morning people!

Συνάχι συνεχίζεται.ΣΤΟΠ.Καλή μας επιτυχία σήμερα στο μάθημα μας.ΣΤΟΠ.Ωραία μέρα.ΣΤΟΠ.Πάμε να κάνουμε το 3/4.ΣΤΟΠ.Αναμένοντας παρασκευή για εκδρομή στον κολλητό.ΣΤΟΠ.




Phrase of the day : It is a scale of proportions which makes the bad difficult and the good easy. .

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Περί Εβραίων..

Γράφω από νωρίς αυτό το post για να γλυτώσω τυχόν κράξιμο από οποιονδήποτε(βλ.δημήτρη και σία..) και νομίζω η ώρα είναι ιδανική..Listenning to parov stelar(:)), παρέα με τόνους χαρτομάντηλων και το συνάχι να με σκοτώνει όλο και πιο πόλυ και να με ωθεί προς το κρεβάτι..
Σήμερα πληροφορήθηκα ότι το Σάββατο(αν δεν κάνω λάθος) είναι η γιορτή του Αγ.Βαλεντίνου ..Δεν πολυπιστεύω πολύ σε τέτοιες ημέρες για τον πολύ απλό λόγο ότι 2 άνθρωποι πρέπει να γιορτάζουν τον έρωτα τους κάθε μέρα..Παρ'όλα αυτά όπως λέει και ο φίλος Άινσταιν μπορείς να ζήσεις κάθε μέρα σαν να είναι θαύμα ή σαν να μην είναι θαύμα..Που σε μια άποψη μεταφράζεται ότι αν αγαπάς ζήσε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία..Αυτή η οπτικιμιστική άποψη όμως πολλές φορές τείνει να γίνει πεσσιμιστική γιατί σύμφωνα και με έναν άλλον ρήτορα "ότι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο"..Οπότε μιλάμε για μια δύσκολη εξίσωση η οποία δεν ξέρεις αν πάντα έχει λύση..
Fuck you maths !!Live your life!!
Για έναν ανεξήγητο λόγο παρ''ολα αυτά αυτή η τυπική μέρα που ονομάζεται Αγ.Βαλεντίνος με ψιλοστεναχωρεί γιατί κάποιες φορές η εικόνα του να χαρίσεις ένα τριαντάφυλλο(ή 13 όπως ο φίλος Δημήτρης!) είναι κάτι το οποίο δεν έχω ζήσει..Αυτή η χημική ένωση που ονομάζεται "έρωτας" διακρίνεται από 1 πλεονέκτημα και ένα μειονέκτημα της απλής επαγωγής-->όταν έχεις αντίκρισμα από το άτομο που αγαπάς,ΖΕΙΣ. όταν όμως αντιμετωπίζεις την απόρριψη τότε ΔΕΝ ΖΕΙΣ . Wtf τότε?Σε όποια γλώσσα και αν το πω δεν θα ακουστεί καλύτερα αυτός ο οδυνηρός νόμος ..
Plan b : μία λύση η οποία μπορεί να ακολουθηθεί είναι την μέρα Σάββατο το τριαντάφυλλο να αντικατασταθεί από οίνο(πολύ οίνο!!) , με σκοπό την εξομάλυνση τυχόν πόνου..Σε αυτή την περίπτωση οι SOS οδηγίες είναι απαραίτητα ανάλογη μουσική και απενεργοποίηση κινητών για τυχόν απαγορευμένα τηλέφωνα(βλ.Χρήστο!) ..

Εβραίες :
  1. εγωίστριες
  2. ηττοπαθείς
  3. απαισιόδοξες
  4. απόλυτες
  5. πανέμορφες
  6. τρύφερες έστω και σπάνια
  7. ύπουλες
  8. πανέξυπνες
  9. ανώριμες σε κακά spots
  10. φιλάνε πολύ ωραία
  11. όταν τις βλέπεις ξεχνάς τα πάντα
  12. Τις αγαπάς ότι και αν έχει συμβεί μεταξύ σας
Ο επίλογος γράφει ότι όντως θα συμφωνήσω με την παγκόσμια κοινή γνώμη ότι οι Εβραίες είναι από τους must(not!) λαούς που υπάρχουν πάνω στο χάρτη..

P.S. προσθέστε αν ξέχασα κάποιο χαρακτηριστικό για τις Εβραίες

P.S.2 φυσικά και δεν ξεχάστηκα να βάλω τραγούδι :



Καληνύχτες..

warcraft




Warcraft frozen throne best seller series . Αυτό έγραφε ο τίτλος του κουτιού του οποίου αγόρασα και πρόσεθετε ακόμα ένα δέλεαρ για να με προσελκύσει να το λιώσω κοινώς..Ο "διαβολικός" όρος Dota , χτύπησε την πόρτα μου όταν πρωτοήμουν 16 χρονών με κύριο θύτη τον αδερφό μου και θύμα εμένα..Χρειάστηκε μια μέρα παρά κάτι για να το αγαπήσω και να ακολουθήσουν 2.5 χρόνια άπειρης ενασχόλησης (ξενύχτια, άρνηση εξόδου, χάσιμο κοπέλας, άρνηση φαγητού εξαιρουμένου του "βρώμικου" κτλ.) τα οποία δικαίως με κατέστησαν στα "καμμένα" παλικαράκια που βρωντοφωνάζανε "stun" ή "δεν μπορείς ρε ζώο να φτιάξεις sange and yasa και να έχεις και desolator.Είναι και τα 2 orb effects.Όπως και να το κάνουμε είναι κόντρα στη φύση ρε nooba" .Anyway, όντας ακόμα ενέργος παίχτης αλλά σε φυσιολογικά πλαίσια εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι μέχρι να βρείτε αυτή την "χρυσή" ισορροπία, θα χρειαστεί να περάσετε από πολλά φεγγάρια λιωσίματος και καψίματος..Οπότε θα σας απέτρεπα(εκτός και αν θέλετε να "κάψετε" εξεταστική ή αν έχετε πέσει σε κατάθλιψη) έτσι ώστε να μην μίλαμε για το 2ο στάδιο καψίματος το οποίο ονομάζεται wow(world of warcraft) . Και πιστέψτε με, δεν θέλετε να καταντήσετε pros με φουσκωμένο λογαριασμό στα web και σπασμένο πληκτρολόγιο..Πάω για διάβασμα..Τα μελέ..
P.S. specially dedicated to ηλίας, δημήτρη,γιώργο και γαβριήλ

Phrase of the day :Great spirits have always encountered violent opposition from mediocre minds...


Α, και για να μην ξεχνιόμαστε

can't live


Την αγαπάω ακόμα ...Και το θέμα είναι οτι δυστυχώς δεν μπορώ να την ξεπεράσω..


Καλημέρα..

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

ο μι τζί..





Εξετάσεις vs me ..Προσπαθώ σε αυτή την αναμέτρηση να βγω νικητής αλλά αυτή η ανεξήγητη αύρα αρνητικής διάθεσης προς οποιοδήποτε ακαδημαικό βιβλίο μάλλον φαίνεται να επικρατεί!Aπό την μία ηλιόλουστη μέρα η οποία σου φωνάζει ''απόλαυσε με και μην ξεχάσεις να κάνεις και μια μεγάλη βόλτα στο κέντρο..Α και να πάρεις κρέπα και από την Ναβαρίνου από τον Valentino!'' ..Και από την άλλη "Δίκαιο της Ευρωπαικής Ένωσης" το οποίο για να διαβαστεί επιβάλλει να είμαι όλη μέρα ντυμένος με πιτζάμες, να ακούω κάθε μισή ώρα offradio(yeap!) ,να έχω συχνοουρία και να τρώω ένα κάρο φρυγανιές..Μην αναφέρω και το ότι νιώθω σαν τον ναυαγό ο οποίος ξεχνάει να κάνει μπάνιο και να θυμάται τον αξέχαστο Λουκά από το Σπιρτόκουτο (http://www.facebook.com/event.php?eid=66174365434#/group.php?gid=66957000184&ref=ts) ο οποίος επαναλάμβανε ξανά και ξάνα ''ζέχνεις..πλύσου λίγο έχει βρωμήσει όλος ο κορυδαλλός ρε μπάμπη!" ..
Anyway προφανώς και δεν παίζει να είμαι ο μοναδικός (τουλάχιστον αρσενικός) ο οποίος βρίσκεται στην ίδια δυσχερή θέση σπαρίλλας η οποία θα συνεχιστεί για τουλάχιστον ακόμα 3 χρόνια κάτω από τους ίδιους (γαμημένους..ναι γαμημένους καλά άκουσες) ..
Παρ'όλα αυτά η περίοδος ύφεσης σιγά-σιγά τελειώνει και σε λίγο καιρό θα ξαναρχίσουν οι ανισσόροπες υπερβολικές εξορμήσεις..3/4 and 2 left damn it!!
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ

1.Ποτέ μη κρίνεις ένα εξώφυλλο από το βιβλίο.
2.Το περιεχόμενο ενός συγγράμματος είναι αντιστρόφως ανάλογo του πάχους του.


Phrase of the day : The most incomprehensible thing about the world is that it is comprehensible.

P.S. To πιο γαμάτο point σε κάποιον που γράφει σε ένα blog είναι ότι ενώ ξέρει ότι δεν τον διαβάζει κανένας ,αυτός θα συνεχίσει να γράφει έτσι για να ικανοποιήσει την κάβλα του και να βγει από το τρυπάκι κάθε μικροαστικού μπαχλαδιασμένου taboo..

Coldplay-the scientist (strike back!!)

Ξεκινώντας πάντα με τους αγαπημένους μας coldplay..love chris martin.



By the way έχω μια απροσδόκητα απίστευτη επιθυμία να πιω μοχίτο ..

Σε ψηλό ποτήρι βάζουμε 3-4 κομμάτια lime, 5-7 φύλλα δυόσμο, ένα κουτάλι της σούπας ζάχαρη. Προσθέτουμε ένα δάχτυλo χυμό φρεσκοστιμένο lime και συνθλίβουμε με γουδοχέρι. Στη συνέχεια γεμίζουμε το ποτήρι με τριμμένο πάγο και συμπληρώνουμε με Havana Club (ΟΧΙ BACARDI) Anejo Blanco μέχρι να φτάσουμε δύο δάχτυλα από το χείλος του ποτηριού. Στο τέλος συμπληρώνουμε με σόδα και αναδεύουμε ελαφρά.

Η παραπάνω συνταγή είναι η πιο διαδεδομένη. Υπάρχουν παραλαγές με μαύρη ζάχαρη ή και μαύρο ρούμι.

Η αυθεντική συνταγή όμως είναι ως εξής:
Σε ψηλό ποτήρι βάζουμε
1 κουταλιά ζάχαρη
Φρεσκοστιμμένο χυμό από μισό lime
Ένα κλαδάκι φρέσκια μέντα (αν βρείτε στην Ελλάδα σφυρίχτε μου)
πολτοποιούμε ελαφριά με το γουδοχέρι.
Συμπληρώνουμε με πάγο (όχι τριμμένο)
προσθέτουμε 50ml Havana Club (Anejo Blanco)
Συμπληρώνουμε με σόδα και αναδεύουμε ελαφρά.

Σαν διακόσμιση βάζουμε κλαδάκι μέντας (ή δυόσμου) ή μια ροδέλα lime.

streaming in a new world..


Χαίρετε χαίρετε.. Ηλιόλουστη ημέρα ευχάριστη διάθεση και όρεξη για εξερεύνηση και δραστηριοποίηση στον τεράστιο internetiko κόσμο ο οποίος μάλλον με προκαλεί αρκετά να εκφράσω και εγώ τις σκέψεις(bla bla bla) θέλοντας να ξεφύγω από την κατάρα να χαρακτηριστώ και εγώ όπως και η προηγούμενη γενιά μου ως η γενιά του καναπέ ..

Fan του blog reading εδώ και μερικές χιλιάδες μέρες και κάτι δευτερόλεπτα , λάτρης της jazz-alternative μουσικής (βλ. coldplay, cranberries, placebo,oasis και σε ευχάριστο mood μητροπάνο), μέλλων dreamweaver creator(θέλω να ελπίζω αν ποτέ βρω την όρεξη να ασχοληθώ σοβαρά με το αντικείμενο μετά από ενθάρρυνση αδερφού) ,μη-ριζοσπάστης, οπαδός του διαλόγου μέχρι τελευταίας αντοχής, εγωιστής όσο το μήκος του Σινικού τείχους,εθνική ιταλίας(και όχι Ελλάδος..), εσωστρεφής υποθέτω και φιλόδοξος το blog μου να φτάσει μέχρι τα αστέρια :) ..


Μετά την περιττή περιγραφή η οποία θα γίνεται μια φορά το εξάμηνο για να σιγουρευτούμε όλοι ότι έχω σώας τας φρένας αυτό το blog δημιουργείται με σκόπο εξάλειψη κόμπλεξ, με αντικειμενικότητα(NOT!), σχολιασμό πολιτικής επικαιρότητας και μη και διήγηση ζωής σε θεσσαλονίκη και υπόλοιπο κόσμο..


P.S.Θα προσπαθήσω να γράφω όσο πιο συχνά μου το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μου(και καλά..) βάζοντας κάθε φορά και από ένα τραγούδι μουσικής μου αρέσκειας(omg.)

P.S.2. θα το εκτιμούσα αν κάποιος μου έλεγε πως μπορώ να εισάγω και διαφημίσεις :)..

P.S.3. Χάρηκα!!Χρήστος!! :)