Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Ποιο Amsterdam?

(Forward from http://aboutseo.gr)

Αν σκέφτεσαι να φύγεις από την Ελλάδα για ένα καλύτερο και καθαρότερο αύριο το παρακάτω video θα σε κάνει να το ξανασκεφτείς! (just joking).




Phrase of the day : Nothing will benefit human health and increase chances for survival of life on Earth as much as the evolution to a vegetarian diet.


P.S.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Oικονομική Κρίση





Εδώ και μερικούς μήνες η παγκόσμια αγορά αναμφίβολα υφίσταται ένα πλήγμα . Ένα κύμα χρηματοοικονομικής κρίσης η οποία δεν έχει σύνορα ούε ξεχωρίζει χρώμα και έθνος . Σίγουρα κάποιες φορές έρχεται στο μυαλό μας μια άλλη παλαιότερη κρίση η οποία όμως δεν είμαι σίγουρος για το κατά πόσο ήταν τόσο έντονη . Μιλάω φυσικά για το κραχ του 1929 στις Η.Π.Α. . Άλλωστε εκείνη η χρηματιστηριακή κρίση σηματοδότησε την έναρξη μιας περιόδου μακροχρόνιων συνεπειών για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και μέχρι σήμερα οι απόψεις οικονομολόγων και ιστορικών διίστανται όσον αφορά το ρόλο που έπαιξε το κραχ στη μεγάλη ύφεση που ακολούθησε.
Όπως διαβάζω στο http://www.makthes.gr :
Ο Dow Jones έχασε 12% τη Μαύρη Τρίτη 29 Οκτωβρίου και η αγορά 14 δισ. δολ. από την αξία της, φέρνοντας τις απώλειες της εβδομάδας σε 30 δισ. δολ., δέκα φορές τον ετήσιο προϋπολογισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και πολλές φορές περισσότερα από όσα είχαν ξοδέψει οι ΗΠΑ στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο Μετά το κραχ ο Dow Jones ανέκαμψε για λίγο στις αρχές του 1930, ξανακυλώντας στη συνέχεια στα χαμηλά του 1932. Η αγορά δεν επέστρεψε στα προ του 1929 επίπεδα πριν από τα τέλη του 1954 και στις 8 Ιουλίου 1932 βρισκόταν σε χαμηλότερο επίπεδο από το 1800 .

Αναπόφευκτη φυσικά και η σύγκριση με το κραχ του 1929 . Ποιες είναι λοιπόν οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ του κραχ του Μεσοπολέμου και της σημερινής πιστωτικής κρίσης;
  • Η φούσκα
  • Το δόλωμα
  • Οι τραπεζίτες
  • Το κραχ
  • Οι αυτοκτονίες
  • Η φτώχεια
  • Το σχέδιο διάσωσης
  • Οι διαφορές
(Όλα τα παραπάνω μπορείτε αναλυτικά να τα διαβάσετε στον σύνδεσμο που παρέθεσα παραπάνω)

Για να ξεκαθαριστούν κάποιοι όροι παραθέτω στη συνέχεια την σημασία τους με την βοήθεια των οποίων θα μπορέσουμε να σχηματίσουμε μια συνοπτική ξεκάθαρη εικόνα για την "μαγιά" της οικονομικής κρίσης . Ξεκινώντας λοιπόν :

Τιτλοποίση δανείων : ονομάζεται η έκδοση τίτλων που βασίζονται στις ταμειακές ροές που απορρέουν από στοιχεία του Ενεργητικού μιας οντότητας (π.χ. δάνεια μιας τράπεζας), των οποίων τίτλων η αποπληρωμή καλύπτεται από την ταμειακή ροή που δημιουργούν τα ίδια τα δάνεια με την αποπληρωμή τους. Η πρακτική αυτή εξυπηρετεί τις πληρωμές μεταξύ πιστωτών και δανειζομένων, ενώ η οντότητα δεν κρατά τα ίδια τα στοιχεία του Ενεργητικού για αποκόμιση τόκων .

Ενδεικτικοί σύνδεσμοι : wikipedia , kathimerini

Tόκος : είναι η αποζημίωση που λαμβάνει ο κεφαλαιούχος για το κεφάλαιο του. Ο τόκος προκύπτει είτε με τη χρήση του κεφαλαίου από τον ίδιο τον κάτοχο του, είτε με τον δανεισμό του σε άλλο πρόσωπο. Αναφέρεται δε σε συγκεκριμένo ποσό κεφαλαίου και σε ορισμένο χρονικό διάστημα. Οι οικονομολόγοι συχνά αναφέρονται στον Τόκο ως Ενοίκιο του Χρήματος. Φυσικά όπως το ενοίκιο υπόκεινται σε αλλαγές που αντανακλούν τις συνθήκες της αγοράς έτσι και ο Τόκος αλλάζει. Ο Τόκος ενός ποσού που αναφέρεται σε μία ορισμένη χρονική περίοδο λέγεται επιτόκιο .

Επιτόκιο : είναι η τιμή του χρήματος ως αγαθού μέσα σε μιά συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Υπάρχουν πολλά είδη επιτοκίων μέσα σε μια καπιταλιστική οικονομία. Επιτόκιο δανεισμού, καταθέσεως, πιστωτικών καρτών, διατραπεζικό, διακρατικό και πολλά άλλα. Συνήθως όταν αναφερόμαστε στο επιτόκιο ως τιμή εννοούμε μιά συνισταμένη που αντιπροσωπεύει όλα τα είδη των επιτοκίων. Όλα τα είδη των επιτοκίων έχουν την ίδια κατεύθυνση. Δηλαδή είτε όλα αυξάνονται, είτε όλα μειώνονται. Λέγοντας πως το επιτόκιο π.χ δανεισμού είναι 4 % εννοούμε πως αν κάποιος θέλει να αγοράσει σήμερα κάποιες χρηματικες μονάδες (να δανειστεί χρήμα) θα πρέπει στο τέλος της περιόδου αναφοράς να πληρώσει μαζί με το κεφάλαιο που αγόρασε και 4 % παραπάνω. Σύμφωνα με την καθημερινή πρακτική το σύνηθες χρονικό διάστημα κατά το οποίο υπολογίζεται το επιτόκιο είναι το ένα έτος 360 ημέρες (όχι 365) χωρίς όμως να αποκλείονται και άλλα χρονικά διαστήματα. Επίσης το επιτόκιο αποτελεί τον τόκο κεφαλαίου για 100 χρηματικές μονάδες γι’ αυτό συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό επί τοις εκατό .

τοξικά ομόλογα : Η τιτλοποίηση των δανείων δημιουργεί υπεράξιες για τις οποίες δεν υπάρχει αντίκρισμα και εξασφάλιση .Τα τοξικά ομολόγα .

Ενδεικτικοί σύνδεσμοι : http://www.xak.com

factoring : Είναι μία εναλλακτική μορφή χρηματοδότησης που δεν ανταγωνίζεται τον παραδοσιακό δανεισμό αλλά τον συμπληρώνει και συνοδεύεται και από άλλες υπηρεσίες. Είναι μια δέσμη προϊόντων βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα. Με την εφαρμογή του Factoring, οι προμηθευτές – εκχωρητές εκχωρούν την ευθύνη είσπραξης των απαιτήσεων στον Factor, ο Factor αναλαμβάνει την υποχρέωση να αξιολογεί την φερεγγυότητα των πελατών – αγοραστών - οφειλετών, να παρακολουθεί τη λογιστική διαχείριση, και βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση μέσω της προεξόφλησης των εκχωρούμενων απαιτήσεων. Πιο απλά, ο προμηθευτής αναθέτει στον πράκτορα να εισπράξει εκείνος οφειλόμενα ποσά από τιμολόγια, επιταγές, συναλλαγματικές κλ.π. που του έχουν δώσει οι πελάτες του, ακολουθώντας τις νόμιμες διαδικασίες είσπραξης. Συνήθως ο πράκτορας αποδίδει στον προμηθευτή άμεσα το 80% των οφειλομένων ποσών, με αντίστοιχη χρέωση από 0,5% - 2% επί του ποσού των απαιτήσεων. Τα πλεονεκτήματα της χρηματοδότησης μέσω factoring έγκεινται στο ότι αποτελεί ένα εύκολο άμεσο και γρήγορο τρόπο χρηματοδότησης, ενώ παράλληλα όλες τις διαδικασίες παρακολούθησης και είσπραξης των απαιτήσεων μιας επιχείρησης τις αναλαμβάνει ο πράκτορας, ιδιαίτερα όταν την επιχείρηση βαραίνουν ζημίες από αφερέγγυους πελάτες. Το τελευταίο είναι σημαντικό, είτε διότι οι δικαστικές δαπάνες είσπραξης των οφειλομένων προς την επιχείρηση ποσών είναι μεγάλες, είτε διότι δεν υπάρχουν εμπράγματες ασφάλειες (π.χ. προσημειώσεις, υποθήκες κ.λ.π.) για τις απαιτήσεις.

Ενδεικτικοί σύνδεσμοι : http://career.admin.uoi.gr

Forfaiting : Το Forfaiting αποτελεί μια μορφή εξαγωγικής εμπορικής πίστωσης που αγοράζει η-ο Forfaiter από τον εξαγωγέα, χωρίς δικαίωμα αναγωγής, στο 100% της αξίας της σε full discount.

Ενδεικτικοί σύνδεσμοι : http://www.marfinegnatiabank.gr


Kαι αφού λοιπόν παρέθεσα κάποιους σημαντικούς όρους (συγχωρέστε με αν ξέχασα παραπάνω από 5 ακόμα ) , προσπαθώ να αναρωτηθώ για τα πραγματικά αίτια και τους πρωταγωνιστές αυτής της κρίσης .
Ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν ότι η κρίση οφείλεται στήν απληστία τών επενδυτών, οι οποίοι αφού εκμεταλλεύθηκαν κάθε άλλη προσοδοφόρα πηγή, θέλησαν νά εκμεταλλευθούν καί τά ασθενέστερα εισοδήματα, πείθοντας τούς ανθρώπους –πράγμα καθόλου δύσκολο, άλλωστε– νά αγοράζουν ακριβά προϊόντα, κυρίως πολυτελείς κατοικίες κ.ά., μέ δανεισμό καί στήν συνέχεια εκμεταλλεύονταν οι ίδιοι περαιτέρω μέ διάφορες «έξυπνες» εφευρέσεις τά δάνεια αυτά, αποκτώντας χρήματα από τό «πουθενά».
Κάπου μου χτύπησε και στο μάτι η φράση «καζινο-καπιταλισμός» όπου με λίγα λόγια είναι η απληστία, η δίψα γιά περισσότερο κέρδος χωρίς κόπο καί αντίκρυσμα, η έλλειψη υπευθυνότητας, η προβολή μιάς «εικονικής πραγματικότητας» χωρίς περιορισμούς, η εκμετάλλευση μέσω τών δανείων καί τών τόκων φαίνεται ότι είναι τά βαθύτερα αίτια τής ανατροπής ενός ακόμη σαθρού οικοδομήματος τής «τετράγωνης», κατά τά άλλα, λογικής τού συγχρόνου ανθρώπου.
Προφανώς για να φτάσουμε σε μια τόσο μεγάλη κρίση δεν χρειάστηκε μόνο ένα φεγγάρι .Με τις λίγες γνώσεις μου στην μακροοικονομία(οι οποίες ελπίζω κάποτε να γίνουν ακόμα πιο επαρκείς) καταλαβαίνω εύλογα το γεγονός ότι όταν μηδενίζεις τα επιτόκια τότε απελευθερώνεις την ρευστότητα . Η εκτόξευση των τιμών των κατοικιών στις ΗΠΑ οδήγησε σε μία ραγδαία εξάπλωση στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου (subprime), από 9% των συνολικών στεγαστικών το 2003 σε 24% το 2007, σε κατηγορίες νοικοκυριών που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να έχουν δανειοδοτηθεί.
Η subprime market με μόνη εγγύηση την αναμενόμενη αύξηση στην τιμή της κατοικίας αποτελούσε το υπόβαθρο δημιουργίας, δομημένων προϊόντων που αγοράστηκαν από hedge funds, ασφαλιστικές εταιρείες, επενδυτικές τράπεζες εντός και εκτός των ΗΠΑ.Η αγορά των subprime στηρίχτηκε στο φθηνό χρήμα. Με την έναρξη του ανοδικού επιτοκιακού κύκλου, όλο και περισσότεροι δανειολήπτες δεν ήταν πλέον σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Το καλοκαίρι του 2007, ξεσπάει ουσιαστικά η κρίση, προκαλώντας τριγμούς σε όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου. Οι κεντρικές τράπεζες με συνεχείς «ενέσεις» ρευστότητας προσπαθούν να «σώσουν» το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ τραπεζών ξέσπασε ξαφνικά και βίαια: μέσα σε ελάχιστες ημέρες οι διαχειριστές χαρτοφυλακίων βρέθηκαν σε μια κατάσταση όπου δεν μπορούσαν όχι να πουλήσουν αλλά ούτε καν να πάρουν τιμές για τραπεζικά ομόλογα και μάλιστα βραχυπρόθεσμα – «χαρτιά» με λήξη ακόμη και εντός ενός ή δύο μηνών.
Ο κόσμος πίστευε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες.
Από το περσινό καλοκαίρι οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες των ισχυρότερων χωρών του πλανήτη έχουν προέβη σε παρεμβάσεις, προκειμένου να αυξήσουν τη ρευστότητα στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, κινήσεις όμως οι οποίες, δυστυχώς, είχαν βραχύβιες θετικές επιπτώσεις στις αγορές.Οι παρεμβάσεις και συνολικά τα σχέδια... «διάσωσης» και πιστωτικής διευκόλυνσης από την αμερικανική κυβέρνηση και τη FED ανεβάζουν το συνολικό κόστος περίπου στο 1 τρισ. δολάρια, ενώ σε «ενέσεις» εκατοντάδων δισ. ευρώ προέβησαν τόσο η ΕΚΤ όσο και άλλες κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο. Ο υπουργός Οικονομίας των ΗΠΑ, Χένρι Πόλσον, σε συνεργασία με τον πρόεδρο της Fed, Μπεν Μπερνάνκε, αποφάσισε να δώσει 2ετές δάνειο στην AIG ύψους 85 δισ. δολ. με αντάλλαγμα το 80% των μετοχών του ασφαλιστικού κολοσσού. Σύμφωνα με την RBC Capital Markets, η κρατική παρέμβαση απέτρεψε -για την ώρα- μία πτώχευση που θα μπορούσε να κοστίσει 180 δισ. δολάρια στην ασφαλιστική βιομηχανία και να προκαλέσει συστημική κρίση.Η Institutional Risk Analytics προβλέπει ότι περίπου 110 τράπεζες με ενεργητικό αξίας 850 δισ. δολαρίων θα καταρρεύσουν έως τον επόμενο Ιούλιο, ενώ ο γενικός διευθυντής της εταιρείας Κρις Γουέιλεν επισημαίνει ότι «ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα αναγκαστεί να δημιουργήσει ένα όχημα για την εξαγορά τραπεζών, οι οποίες δεν θα είναι δυνατόν να πωληθούν μετά τη χρεοκοπία τους».
Προφανώς όταν δεν έχεις ρευστό , τα επιτόκια δανεισμού ανεβαίνουν με αποτέλεσμα οι τράπεζες να μεταβιβάζουν το κόστος στους δανειολήπτες ((1 δισ. ευρώ είναι η επιβάρυνση σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζικών παραγόντων). Διαβάζω επίσης (και συμφωνώ) ότι "οι κεντρικοί τραπεζίτες έμειναν όχι μόνο από μέσα για να παρέμβουν αλλά δεν ξέρουν πώς να παρέμβουν, περιμένουν τις εξελίξεις για να δουν τι πρέπει να κάνουν! Αυτό δείχνει την αποτυχία του οικονομικού τους μοντέλου. Η άνοδος του πετρελαίου και οι υποσχέσεις περιορισμού της κερδοσκοπίας στις ΗΠΑ υποδηλώνουν έναν ακήρυκτο πόλεμο μεταξύ του αδίστακτου πετρελαϊκού κατεστημένου και του κοινού παγκόσμιου συμφέροντος. Η αμφισβήτηση μεγάλων ονομάτων όπως η General Motors ή και η General Electrics δείχνουν τον πανικό στον οποίο βρέθηκαν όλοι οι εμπλεκόμενοι μπροστά σε ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος αυτοανατροφοδοτούμενων ψευτοπροσδοκιών. (link : http://d-ostria.blogspot.com) .
Ακούγοντας τόσα πολλά για τα golden boys αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι αυτοί οι ακριβοπληρωμένοι μάνατζερ των πιστωτικών ιδρυμάτων των hedge funds και της Γουόλ Στριτ είναι σίγουρα ικανοί για χάρη των υψηλότατων μπόνους να τορπιλίσουν τα θεμέλια κάθε υγιούς τράπεζας . Βέβαια αν συμμεριστούμε τις απόψεις του Αυστριακού οικονομολόγου Γιόζεφ Σουμπέτερ δεν θα πρέπει να ανησυχούμε για την κρίση, αφού είπε χαρακτηριστικά: «Κύριοι ανησυχείτε για την οικονομική κρίση. Δεν θα έπρεπε. Για τον καπιταλισμό, η οικονομική κρίση είναι ένα καλό κρύο douche».
Πάντως η ύπαρξη ισχυρών ολιγοπολίων και μονοπωλίων είναι σίγουρα μια "ανοιχτή πληγή"


Η λύση δεν ξέρω αν θα ήταν μια πιθανή κατάρρευση του καπιταλισμού γιατί η ιστορία πολλές φορές εκτός από το να αλλάζει σελίδα , κάνει και φαύλους κύκλους .
Όταν για παράδειγμα διαβάζω ότι στην Alpha Bank εγκρίθηκε η καταβολή ετήσιων αποδοχών ύψους 3,60 εκατ. για το 2008 στα πέντε εκτελεστικά μέλη του διοικητικού συμβουλίου και μπόνους που αντιστοιχεί έως το 100% των ετήσιων αποδοχών, τότε δεν ξέρω κατά πόσο αυτό το post μπορεί να είναι αισιόδοξο .(take a look στο πόσο φουσκωμένη είναι η τσέπη αυτων των τύπων) .
Στην Ελλάδα

Το 7,2% του ΑΕΠ αποτελούν οι εισαγωγές . Πλέον δεν υπάρχει τόσο μεγάλος ανταγωνισμός με τις αγορές του εξωτερικού . Έλλειψη γνώσης = αδιαφορία επιχειρηματιών για την ποιότητα, design των προϊόντων .

Μέχρι στιγμής η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι πραγματική .

Οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν τιτλοποιημένα ομολόγα, αλλά για να αναπτύξουν τραπεζικά δίκτυα στα Βαλκάνια .Η Ελληνική οικονομία εκτίθεται πιο πολύ στις αναπτυσσόμενες αγορές των Βαλκάνιων .

Το ναυτιλιακό συνάλλαγμα επιδρά στον κατασκευαστικό τομέα και το real estate . Όπως είπε και ο διευκρινιστικότατος κ.Παπαπανάγος (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Θεσσαλονίκης) :

Στην Ελλάδα απαιτείται :

  • Σχέδιο ανάπτυξης Βαλκάνια και ΝΑ Ευρώπη (133 εκατ. Άνθρωποι)
  • Μείωση 3 ελλειμμάτων που αναφέρθηκαν μέσα στην 5ετία
  • Αξιοποίηση του τελευταίου κοινοτικού πλαισίου στήριξης
  • Πρόοδος στις αποκρατικοποιήσεις και απελευθέρωση αγορών
  • Μείωση φορολογικού συντελεστή, γραφειοκρατίας και χρηματοδότηση για ερευνά

Οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν τιτλοποιημένα ομολόγα, αλλά για να αναπτύξουν τραπεζικά δίκτυα στα Βαλκάνια .Η Ελληνική οικονομία εκτίθεται πιο πολύ στις αναπτυσσόμενες αγορές των Βαλκάνιων .


Όπως και να έχει όπως ανέφερα και στην αρχή αυτού του post οι συνέπειες μιας τέτοιας κρίσης δεν έχουν σύνορα . Η καταστρεπτική πορεία των επενδύσεων και η ύφεση που πολλαπλασιάζει τις απώλειες στις επενδύσεις, οι οποίες με την σειρά τους επιτείνουν την ύφεση, δημιουργούν φαύλο κύκλο . Και έτσι δημιουργείται ένα εφιαλτικό σενάριο !!


Και αν αγαπητέ αναγνώστη έχεις ερώτημα για το πως μπορεί κάποιος να καινοτομήσει , τότε μάθε πως το τρίπτυχο :

  • Νέο ή καλύτερο προϊόν
  • Χρησιμοποιώ νέες μεθόδους παράγωγης και οργάνωσης
  • Δημιουργία αγοράς (υπάρχει πάντα ρίσκο και κέρδος)

σε οδηγεί στο επόμενο τρίπτυχο της επιτυχίας :

    1. Πάθος
    2. Μέθοδος
    3. Διάλογος


Επίσης δεν μπορώ να παραλείψω τα λόγια του Μίλτον Φρίντμαν ότι "η ιστορία πήρε λάθος κατεύθυνση . Ξέρετε, το σχέδιο του για να δώσει περίθαλψη σε όλους θα κόστιζε 80 δισ. δολάρια. Το ξεχρέωμα της AIG κόστισε 85 δισ. δολάρια... "


Phrase of the day : Not everything that counts can be counted, and not everything that can be counted counts.


P.S.1 είναι σίγουρα must να δείτε την ταινία Zeitgeist Addendum


P.S.2 φυσικά δεν ξεχνάμε το τραγουδάκι μας ...




Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Περί 25ης Μαρτίου...

Έχετε σκεφτεί ποτέ τι ακριβώς έγινε την 25η μαρτίου ?Γιατί είναι εθνική μας εορτή ?Ποιο γεγονός ακριβώς θεωρείται αξιοσημείωτο ?Αυτή την απορία την λύνουν τα βιβλία του σχολείου όπως να υποθέσω λύσανε και το ερώτημα περί ύπαρξης ''κρυφού σχολειού'' ???
Διαβάζω στο http://monazyga.blogspot.com :

Από τη σημερινή Athens Voice και τη στήλη του Δ. Φύσσα:

"Τι έγινε στις 25 Μαρτίου 1821; Τίποτα. Διαβάστε μια οποιαδήποτε ιστορία της Επανάστασης, ακόμα και μία από τις θεωρούμενες «συντηρητικές» (Τρικούπης, Κόκκινος, Εκδοτική Αθηνών κ.λπ.) ή ανατρέξτε σε απομνημονεύματα αγωνιστών. Θα δείτε πολύ εύκολα ότι:

Στις 24 του Φλεβάρη ξεκινάει η επανάσταση στη Μολδαβία και στη Βλαχία
Στις 16 του Μάρτη ο Νίκος Σολιώτης χτυπάει πρώτος τους Τούρκους στην Ελλάδα, στο Αγρίδι (κοντά στην Ακράτα)
Στις 17 του Μάρτη αποφασίζεται η εξέγερση στη Μάνη
Στις 21 του Μάρτη αρχίζει η εξέγερση στα Καλάβρυτα
Στις 21 του Μάρτη πετυχαίνει η επανάσταση στην Πάτρα
Στις 22 του Μάρτη ο Δυσσέας (sic) Αντρούτσος γράφει στους Γαλαξ(ε)ιδιώτες ένα περίφημο γράμμα παρακίνησης σε εξέγερση
Στις 23 του Μάρτη εδραιώνεται η επανάσταση στην Καλαμάτα κ.λπ., κ.λπ.

Όλα αυτά πριν την 25η Μαρτίου. Ειδικά ο Παλαιών Πατρών (Π.Π.) Γερμανός στ’ Απομνημονεύματά του γράφει ότι στις 25 του Μάρτη ήταν στην Πάτρα. Στην ίδια πόλη ευλόγησε τους αγωνιστές τον επόμενο μήνα σε μια πλατεία. Λέτε να μην έβαλε στ’ Απομνημονεύματά του αυτό που, αν είχε συμβεί, θα ήταν η σημαντικότερη μέρα της ζωής του;

Ποια ήταν παλιότερα η εθνική μας επέτειος; Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, και επί δεκαετίες, εθνική γιορτή της Ελλάδας ήταν η Πρωτοχρονιά, γιατί την 1η του Γενάρη 1822 ψηφίστηκε το πρώτο Σύνταγμα της χώρας («Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος») και ξεκίνησε η νομική ύπαρξη του ελληνικού κράτους.

Ο μύθος που ανακατεύει το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, τον εκεί ευλογούντα Π. Π. Γερμανό, τα εξιδανικευμένα ζωγραφιστά παλικάρια να ορκίζονται σε μια σημαία σχεδόν σαν τη σημερινή, το λάβαρο (πολύ μεταγενέστερη κατασκευή) και την 25η Μαρτίου (ώστε όλα να συμπέσουν με τον «Ευαγγελισμό της Θεοτόκου») είναι πολύ μεταγενέστερος και αποσκοπεί στο να εμφανίσει την ορθόδοξη εκκλησία ως συνιδρύτρια της νέας Ελλάδας. Την εκκλησία που αποτελούσε το κυριότερο στήριγμα της οθωμανικής εξουσίας, βραχίονα ιδεολογικής πυγμής και φορολογικής επιβολής στους θρησκόληπτους ραγιάδες. Την εκκλησία που αφόρισε τον Ρήγα, τους κλέφτες συλλήβδην το 1806, τον Σούτσο, τον Υψηλάντη και τόσους άλλους το 1821, γιατί τόλμησαν ν’ αμφισβητήσουν την εξουσία του Σουλτάνου και του ανώτατου ορθόδοξου κρατικού υπαλλήλλου του, του εκάστοτε Πατριάρχη. Εξάλλου, ο απαγχονισμός του Γρηγορίου Ε΄ δεν μπορεί να γίνει κολυμπήθρα του Σιλωάμ και να συγκαλύψει την ανθελληνική δράση του, διότι η οθωμανική εξουσία τον σκότωσε ακριβώς ως ανίκανο κρατικό υπάλληλο, επειδή δεν μπόρεσε ν’ αποτρέψει την εξέγερση.

Στην ίδια φιλοεκκλησιαστική, πεποιημένη γραμμή είναι το ανιστόρητο χωρατό του κρυφού σχολειού. Ευφάνταστοι ζωγραφικοί πίνακες (πιθανώς μεγάλης καλλιτεχνικής, αλλά μηδενικής ιστορικής αξίας, σαν το «Κρυφό σχολείο» του Γύζη), αθώα κελάρια μοναστηριών, το (φράγκικης μελωδίας) τραγουδάκι «Φεγγαράκι μου λαμπρό», ανιστόρητοι πανηγυρικοί λόγοι παπάδων ή δασκάλων και, ιδίως, συνεχής «παραδοσιακή» επανάληψη: αυτά είναι τα στηρίγματα της 25ης Μαρτίου 1821 και του κρυφού σχολειού. Αλλά πρόκειται για μύθους, ορισμένης μάλιστα χάλκευσης, όχι για ιστορία. Κι όποιος ξεκινήσει να ψάχνει, μετά δεν σταματάει. Διαβάζει «Ελληνική Νομαρχία», Φωτάκο, Κοραή, Κοντογιώργη, Αγγέλου, Πετρόπουλο κ.λπ.

Τι έγινε λοιπόν στις 25 Μαρτίου του 1821; Τίποτα".


Phrase of the day : ''Laws alone can not secure freedom of expression; in order that every man present his views without penalty there must be spirit of tolerance in the entire population.''

P.S.1 Reading SEO TIPS for my blog από τον σχετικό στο είδος Γιώργο Βαρέλογλου . http://aboutseo.gr . Τake a look!

P.S.2

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

θρησκευτικά στο σχολείο ή όχι ?

Έχω την αίσθηση ότι έχει τεθεί πολλές φορές αυτό το ερώτημα .Όχι απαραίτητα μόνο στην Ελλάδα αλλά γενικά σε όλο τον κόσμο .Δεν θα μιλήσω ως άθεος αλλά θα προσπαθήσω με αντικειμενικότητα να αναλύσω την ύπαρξη αυτού του μαθήματος στην Ελληνική παιδεία .Συνήθως περιμένουμε πως η απάντηση από ένα άθεο θα είναι ασφαλώς ένα τρανταχτό "κατά".
Το θέμα όμως είναι ότι αν δεν έχεις γνωρίσει και φιλοσοφήσει το θέμα, δεν μπορείς να εκφέρεις άποψη. Το συμπέρασμα της προηγούμενης πρότασης προφανώς και δεν είναι ότι είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος περί φιλοσοφίας .
"Θρησκευτικά" που ουσιαστικά είναι κατήχηση σε συγκεκριμένο θρήσκευμα (όποιο κι αν είναι αυτό) δεν έχουν καμμία δουλειά στο σχολείο. "Θρησκευτικά" που παρουσιάζουν τις θρησκείες του κόσμου μπορούν ενδεχομένως να διδάσκονται σε κάποια από τις μεγάλες τάξεις (πρώτη ή δευτέρα λυκείου). Μια χρονιά φτάνει και περισσεύει. Εννοείται ότι όλες οι θρησκείες θα παρουσιάζονται ισότιμα, και θα γίνεται λόγος και για την αθεΐα. Η θεολογική κοσμοθεωρία μπορεί να παρουσιάζεται και μέσα από το μάθημα της φιλοσοφίας. Η ιστορία των θρησκειών θα καλύπτεται στο μάθημα ιστορίας, η θρησκεία ως παράδοση του τόπου μας θα καλύπτεται μέσα από τα μαθήματα ιστορίας και λογοτεχνίας.
Ουσιαστικά αυτό που παρατηρείται στην ελληνική παιδεία είναι ο δογματισμός . Ας πούμε μια μικρή(ή μεγάλη) ύπαρξη προσυλιτισμού στην ορθοδοξία . Δογματισμός στον πανάγαθα Θεό ο οποίος φροντίζει πάντα για εμάς και ένα ατυχές συνοθήλευμα παραπομπών από τα Ευαγγέλια .
Δεν εντοπίζω κάτι παραγωγικό σε ένα μάθημα το οποίο σε κάθε κεφάλαιο προσπαθεί να μεταδώσει τα ίδια μυνήματα και αγνοεί το γεγονός ότι σε έναν χώρο που συνεχώς αλλάζει Tα Θρησκευτικά, και ειδικά η χριστιανική διδασκαλία, μπορούν να αποτελέσουν γνωστικό αντικείμενο; H απάντηση είναι προφανώς αρνητική .
Πράγματι, η χώρα μας δεν είναι θεοκρατική Πολιτεία. Eίναι κοινοβουλευτική, αβασίλευτη Δημοκρατία. Eντούτοις, και σε αντίθεση με άλλες χώρες της Eυρωπαϊκής Kοινότητας, στην Eλλάδα δεν έχει πραγματοποιηθεί ο χωρισμός της Eκκλησίας από το κράτος. Όπως διαβάζω στο Σύνταγμα της Ελλάδος άρθρο 2 κατοχυρώνει την ίση μεταχείριση των Eλλήνων, ανεξαρτήτως του αν ανήκουν ή όχι στην επικρατούσα θρησκεία. Tο Σύνταγμα εγγυάται το απαραβίαστο της συνείδησης. Kατά συνέπεια, το κράτος θα όφειλε να είναι θρησκευτικά ουδέτερο. Παρά ταύτα, και σε αντίθεση με το περιεχόμενό του, στην προμετωπίδα του Συντάγματος αναγράφεται: «Eις το όνομα της Aγίας και Oμοουσίου και Aδιαιρέτου Tριάδος». Tο ίδιο το Σύνταγμα αυτοπαραβιάζεται, αφήνοντας ανοικτές τις δυνατότητες για άλλες παραβιάσεις: η κατήχηση, οι αγιασμοί στο σχολείο, οι ορκωμοσίες, βουλευτών, κυβερνήσεων και πολιτών, η αναγραφή στο δελτίο της ταυτότητας του θρησκεύματος, όλα αυτά και άλλα αντιφάσκουν με το λαϊκό χαρακτήρα του ελληνικού
κράτους.
Στο μάθημα των Θρησκευτικών ο μαθητής θα διδαχτεί ότι ο άνθρωπος πλάστηκε από το Θεό και ότι η γυναίκα πλάστηκε από την πλευρά του Aδάμ. Στη Bιολογία, αντίθετα, θα διδαχτεί τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών, κατά την οποία ο άνθρωπος είναι προϊόν της εξέλιξης του ζωικού βασιλείου. Πώς ο μαθητής θα συμβιβάσει τα ασύμβατα; Πως θα καταφέρει να διαχωρίσει την επιστημονική προσέγγιση από το μεταφυσικό στοιχείο ?
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο χριστιανισμός είναι αναπόσπαστο στοιχείο της παράδοσης μας, αλλά έχω την αίσθηση ότι
η παράδοση διδάσκεται στο μάθημα της ιστορίας ..
Όταν λοιπόν το κράτος προδίδει τους ίδιους τους νόμους του, τότε καταστάται σαφές ότι ίσως τελικά να ζούμε σε μια Ορθόδοξη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία όπου η επιρροή της Εκκλησίας στο κοσμικό ρόλο του κράτους είναι σαφής . Οπότε mates δεν μπορούμε να μιλάμε για διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας ..
Κατά την άποψη μου θα έπρεπε να ύπαρχει ένα μάθημα θρησκειών όπου θα διδάσκεται κάθε θρησκεία αμερόληπτα δίνοντας ουσιαστικά σε ένα παιδί το
ΥΠΕΡΤΑΤΟ δικαίωμα του επιλέγειν !! wtf? που ζούμε ??
Η εμβαθύνση και η εξειδίκευση στο γνωστικό αντικείμενο μιας θρησκείας γίνεται σε ανώτερο εκπαιδευτικό επίπεδο(βλέπε πανεπιστήμιο -θεολογία) ..
Τα πράγματα ίσως είναι πολύ πιο απλά.
Είναι τελείως διαφορετικό να λες "ο χριστός είπε να αγαπάμε τον πλησίον μας" από το να λες "ο χριστιανισμός διδάσκει ότι ο χριστός είπε να αγαπάμε τον πλησίον μας". Στην πρώτη περίπτωση μεταδίδεις το δόγμα. Στην δεύτερη απλώς το παρουσιάζεις. Όπως επίσης δεν βρίσκω τίποτα το ουσιώδες στο να κάνουν τα παιδιά κάθε πρωί αναγκαστικά την προσευχή τους ,υπό τον φόβο της τιμωρίας .

Phrase of the day : ''when everything seems good ,don't worry . Something is gonna get worse..''

P.S.1 το αρχικό θέμα για το οποίο σχεδίαζα να γράψω πήρε εντελώς διαφορετική τροπή και θα αναρτηθεί στο επόμενο : ) .. Καλημέρες by the way!!

P.S.2

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Περί θεσμικής ανικανότητας

Παρατηρώντας ενίοτε και τελευταία μάλλον πιο συχνά από ποτέ γεγονότα-σκάνδαλα τα οποία δηλώνουν όχι μόνο θεσμικές ανεπάρκειες αλλά και ανικανότητες ,αρχίζω να αναρωτιέμαι κατά πόσο παράγονται γόνιμα αποτελέσματα . Εξάλλου ανικανότητα είναι να μην καταφέρεις να παράγεις αποτελέσματα που να ανταποκρίνονται στις προθέσεις σου. Θεσμική ανικανότητα είναι η αδυναμία ενός θεσμού να διεκπεραιώνει με επιτυχία βασικές πτυχές της αποστολής του. Αν για παράδειγμα η εγκληματικότητα ανεβαίνει ή αν δραπετεύουν κρατούμενοι κάτω από εξωπραγματικές συνθήκες ή αν οι αστυνομικοί δεν ξέρουν πότε και πως να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους , τότε μάλλον θα λέγαμε πως η Αστυνομία σαν συγκροτημένος θεσμός πάσχει από ανικανότητα, καθώς δεν μπορεί να εκπληρώσει τον ρόλο της.
Και τότε τίθεται το ερώτημα αν μια απλή αντικατάσταση διοικητικών στελεχών αρκεί . Όταν παρατηρείται χαμηλής ποιότητας διοίκηση, ανεπαρκείς υποδομές, και μια κουλτούρα αδιαφορίας τότε σίγουρα μιλάμε για αποτελέσματα τα οποία θεωρούνται ανεπαρκή . Το δυσάρεστο είναι ότι προκειμένου να διαιωνίζεται η θεσμική ανικανότητα και να μην γίνεται αντιληπτή , ακολουθούνται τακτικές απόκρυψης : οι θεσμικά ανίκανοι προσποιούνται ότι κάνουν κάτι, αλλά δεν το κάνουν, ψηφίζουν νόμους, αλλά δεν τους εφαρμόζουν, υποστηρίζουν συστήματα τα οποία δεν εφαρμόζουν . Ουσιαστικά μιλάμε για έναν επιδέξιο καμουφλαρισμό .
Θέλετε παραδείγματα ? Ο ειδικός φρουρός που πυροβόλησε τον πυροβόλησε και σκότωσε (έστω δι εξοστρακισμού) τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, δεν είχε ποτέ επανεκπαιδευθεί στη χρήση όπλων στα εννιά χρόνια που εργαζόταν στην Αστυνομία. «Η εκπαίδευσή μας, όντως, είναι προβληματική», ομολογεί ο πρόεδρος των ειδικών φρουρών κ. Βασίλης Ντούμας («Νέα», 15.12.2008).
Όταν λοιπόν ένας πολίτης ακούει κάτι τέτοιο, τότε είναι κάτι παραπάνω από εύλογο το ερώτημα για το αν τελίκα παρέχεται ασφάλεια ακόμα και από το σώμα της Αστυνομίας .
Διαβάζοντας ακόμα στην Καθημερινή :
Ο νόμος του 2003 επέβαλλε την ψυχιατρική εξέταση όλων των αστυνομικών προκειμένου να διαπιστωθεί η ικανότητά τους να οπλοφορούν. Ο νόμος αυτός δεν εφαρμόστηκε ποτέ, τη στιγμή μάλιστα που σχετικές έρευνες δείχνουν ότι το επίπεδο ψυχικής υγείας των αστυνομικών, πιθανότατα λόγω συνθηκών εργασίας, είναι χαμηλότερο από αυτό του γενικού πληθυσμού.

Ο αστυνομικός που πυροβόλησε υπάλληλο ασφαλείας της πρεσβείας των ΗΠΑ ήταν γνωστό στους συναδέλφους του ότι ήταν ψυχικά άρρωστος (έπασχε από «ψυχωσική συνδρομή σχιζοφρενικού τύπου», αποφάνθηκαν οι ψυχίατροι της ΕΛΑΣ μετά το συμβάν). Ενημερώθηκε μάλιστα τρεις φορές από την πρεσβεία, σε ανύποπτο χρόνο, ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Αμπελοκήπων (!), ο οποίος ωστόσο δεν ενημέρωσε τους προϊσταμένους του, απέσυρε προσωρινά τον αστυνομικό από τις βάρδιες έξω από την κατοικία του Αμερικανού πρέσβη, και τον επανέφερε αργότερα!

Μετά την πρώτη εναέρια απόδραση του Παλαιοκώστα ναι μεν ελήφθησαν κάποια μέτρα για τις φυλακές, αλλά δεν έγινε το σημαντικότερο : δεν εκπονήθηκε ένα επιχειρησιακό σχέδιο εμπλοκής των φρουρών σε περίπτωση εναέριας απόδρασης . Στο δύσκολο ερώτημα «Τώρα, τι κάνουμε; Πως ματαιώνουμε την απόδραση;», οι αρμόδιοι δεν έχουν απάντηση.
Είναι αυτό που έχω ξαναναφέρει περί εικονικής κυβέρνησης . Οι διαδικασίες που θεσπίζονται είναι εικονικές (βλέπε μέτρα που εκπονήθηκαν από τον προηγούμενο υπουργό δικαιοσύνης και τον τωρινό) και δίνουν την εντύπωση του οργανωμένου κράτους . Θεσπίζονται μόνο κάτω από τον ουτοπικό όρο της "νομιμοποιητικής" λειτουργίας . Στην πραγματικότητα όμως είναι απαρχαιωμένες ή δεν χρησιμοποιούνται . Το πιο εξωφρενικό όμως είναι ότι οι αρμόδιοι προσποιούνται ότι οι θεσμοί λειτουργούν! Οι εξωτερικοί φρουροί φυλακών οπλοφορούν, αλλά δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν όταν φυλακισμένοι δραπετεύουν με ελικόπτερα! Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ως «σύγχρονο» που θέλει να εμφανίζεται, καθιερώνει την ψυχιατρική εξέταση των αστυνομικών, αλλά δεν ενδιαφέρεται να την εφαρμόσει – αρκεί που υπάρχει ο νόμος!
Η κουλτούρα της διαφθοράς παράγει χαμηλή επαγγελματική αυτο-εκτίμηση και σύγχυση . Μια μεταβλητή η οποία τείνει να οδηγήσει την κοινώνια στο χάος με ρυθμούς ελεύθερης πτώσης !
Επιπλέον, οπώς αναφέρει ο Χαρίδημος Κ.Τσούκας :
Στην Ελλάδα, μετά το 1974, έχει εμπεδωθεί μια πρωτοφανής παρανόηση (δεν είναι η μόνη): η δημοκρατικά ελέγξιμη βία του κράτους δικαίου (ακόμα κι όταν χρησιμοποιείται εσφαλμένα) εξισώνεται με τη θεσμικά ανέλεγκτη βία των τραμπούκων και κακοποιών. Το αποτέλεσμα; Σε ότι αφορά στην οπλοχρησία, οι διωκτικές αρχές είναι αμήχανες: αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τα όπλα τους, ακόμα κι όταν αυτό επιβάλλεται, όπως λ.χ. στην απόδραση επικίνδυνων φυλακισμένων. Αυτή η αμηχανία έχει επενδυθεί με ένα ψευδοπασιφιστικό ιδεολόγημα, σύμφωνα με το οποίο ο φρουρός μιας φυλακής δεν πρέπει να πυροβολήσει τον δραπέτη Παλαιοκώστα, γιατί η «ανθρώπινη ζωή είναι ιερή».

Η σύγχυση είναι πλήρης. Ναι, πράγματι, για τον Αρχιεπίσκοπο η ζωή του Παλαιοκώστα είναι (και πρέπει να είναι) ιερή. Για τις διωκτικές αρχές, όμως, οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές: προέχει η προστασία της έννομης δημόσιας τάξης, έστω κι αν αυτή, σε πολύ ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να συνεπάγεται τραυματισμό και, δυνητικά, αφαίρεση ζωής. Το κράτος δικαίου δεν εξαλείφει τη βία, αλλά την εκλογικεύει, της θέτει κανόνες, οι φορείς της λογοδοτούν.

Στην Ελλάδα έχουμε πρόσοψη κράτους, αλλά όχι κράτος. Το ενδιαφέρον ερώτημα δεν είναι γιατί δραπετεύουν οι φυλακισμένοι στην Ελλάδα, αλλά γιατί αυτό δεν συμβαίνει συχνότερα.
Τελικά αρχίζω να πιστεύω ότι η λέξη "σκάνδαλα" ακούγεται πιο σύχνα ακομά και από την λέξη "οικονομική κρίση" ! Το θλιβερό στην σημερινή Ελλάδα είναι ότι δυστυχώς πλέον η διαφθόρα έχει γίνει τρόπος ζωής και θεώρειται φυσιολογικό φαινόμενο .

Phrase of the day : I love to travel, but hate to arrive.

P.S.1




P.S.2 Για να μην ξεχνιόμαστε :