Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Α.Καρράς







Δεν θα κάτσω να γράψω για τα γνωστά αυτοννόητα πράγματα. Για τα καημένα παιδάκια που ζούνε ακόμα στον καναπέ τους και το κεφάλι τους γίνεται πουρές από όσα βλέπουν όλη μέρα τα σάπια ΜΜΕ,ούτε θα σχολίασω τι μου συνέβη και φέτος αυτές τις μέρες στις πορείες και την κατάντια του συστήματος αυτής της χώρας,ούτε για το θράσος κάποιων να τολμάνε να υποστηρίζουν την άρση του ασύλου.

Θα παραθέσω απλά την συνέντευξη του Α.Καρρά πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ ο οποίος χαρακτηρίζει αυτονόητη τη συμμετοχή του στις φετινές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Εκφράζει παράλληλα την απογοήτευση του γιατί, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, «δεν είδα να έχει προοδεύσει η αστυνομία προς μια θετική κατεύθυνση».


Αν έχεις ένα στοιχειώδες ενδιαφέρον για την άποψη ενός ανθρώπου πολιτικού που κατέβηκε σε κάθε πορεία απλα διάβασε .Είναι πολύ ενδιαφέρον .Εσύ που είσαι προκατειλημμένος όμως να βγάλεις καρκίνο στο κεφάλι σου παλιολινάτσα.Με ακούς?

Στην πρώτη γραμμή και των περσινών κινητοποιήσεων μετά τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, ο κ. Καρράς, ο οποίος διανύει την 9η δεκαετία της ζωής του, ξεχώρισε μεταξύ των διαδηλωτών για την «τάση», όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος να πλησιάζει τους αστυνομικούς και να τους αποτρέπει από τη βίαιη συμπεριφορά τους απέναντι σε νέα παιδιά. «Όταν εκείνοι είναι αγριεμένοι, εγώ τους πλησιάζω ήρεμα και προσπαθώ να τους ηρεμήσω», λέει ο ίδιος.

Αίσθηση είχε προκαλέσει πέρυσι φωτογραφία του Γιάννη Κολεσίδη από τις πορείες του Δεκεμβρίου 2008 στην Αθήνα, που απεικονίζει το ματωμένο χέρι του κ. Καρρά να κρατά ένα φάκελο και στο βάθος να δεσπόζουν οι ασπίδες των ΜΑΤ. Η συγκεκριμένη φωτογραφία, η οποία κυριάρχησε στα ελληνικά και διεθνή μέσα με τη λεζάντα «Το ματωμένο χέρι ενός άντρα καθώς στέκεται μπροστά στις αστυνομικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 2008», κέρδισε το δεύτερο βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού φωτογραφίας World Press Photo στην κατηγορία «Άνθρωποι στις Ειδήσεις».

«Αυτονόητη» η συμμετοχή μου στις κινητοποιήσεις

Όπως εξηγεί στο tvxs ο κ. Καρράς, «κατέβηκα για να διαδηλώσω και να αμυνθώ κιόλας απέναντι στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι κινητοποιήσεις, στον πολιτισμό που φτιάχνουν, στα γεγονότα που φτιάχνουν και τα γεγονότα όπως ήταν, απέναντι σε μια κινητοποίηση που είχε 6.000 αστυνομικούς. Με ενδιέφερε το πως αντιδρά το κράτος, η πολιτεία, οι πολίτες».

«Οι κινητοποιήσεις δεν σχετίζονται αποκλειστικά με το γεγονός αυτό καθ’ αυτό, αλλά και με αυτό που σηματοδότησε στη συνέχεια. Εμένα αυτό που με ενδιέφερε και κατέβηκα στην πορεία ήταν η κινητικότητα της νεολαίας, ο τρόπος δηλαδή που εκλαμβάνει τα γεγονότα, ο τρόπος που αντιδρά, ο τρόπος που συμμετέχει. Έχει το δικό της κώδικα για το τι σημαίνει για αυτούς το γεγονός», συνεχίζει.

Σχολιάζοντας τα όσα είδε, ο κ. Καρράς, υπερτονίζει την ύπαρξη μιας πολύ ενδιαφέρουσας νέας γενιάς. «Όχι τις νεολαίες... Οι νεολαίες είναι γέροι μικρής ηλικίας. Μιλάω για τους νέους, τα παιδιά του λυκείου», εξηγεί. «Μου άρεσε η δυναμικότητα των καινούργιων και των παιδιών. Είδα κάτι αυθεντικό, όχι κάτι απλά επετειακό, σαν παρέλαση 25ης Μαρτίου και είχα πολύ ενδιαφέρουσες κουβέντες με τα παιδιά. Κορόιδευαν τους μεγάλους και καλά έκαναν. Και γιουχάρανε και όσους πετούσαν πέτρες και επενέβαιναν για αν αποτρέψουν φασαρίες, χωρίς να έχουν ηγέτες και αξιωματούχους περιφρούρησης».

«Ο Χρυσοχοΐδης πρέπει να αλλάξει υπουργείο»

Αυτό που του έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, όπως τονίζει «είναι το κράτος, η πολιτεία, τα κόμματα, το πως τα τελευταία το εκλαμβάνουν, το χρησιμοποιούν, πως συμμετέχουν και πως το εκμεταλλεύονται. Εγώ δεν θα το χειριζόμουν έτσι. Είδα κουρασμένους αστυνομικούς, ανθρώπους που ήταν στα γραφεία και βγήκαν και καβάλησαν μηχανές, νέους με μηχανάκια να κάνουν εφόδους, οι οποίοι θα προτιμούσαν να κάνουν σούζες ή κάτι άλλο. Με ενόχλησαν αρκετά τα γεγονότα και το είπα και στους αρμόδιους».

Φανερά ενοχλημένος από το χειρισμό και την εκμετάλλευση των κινητοποιήσεων, επισημαίνει ότι «Η περσινή εξέγερση από τους μαθητές ήταν τελείως διαφορετική από τις επιμέρους ευκαιρίες εξεγέρσεων από άλλους εν ονόματι της εξέγερσης των μαθητών. Η στρέβλωση για μένα του γεγονότος από πολλούς, αλλά και ο τρόπος που αντιδρούσαν στους στρεβλώνοντες, με ενόχλησε. Για παράδειγμα, προχθές, πλησίασα 2 παιδιά που πετούσαν πέτρες, τους τις πήρα και τους πήρα μαζί μου. Τους είπα, αν θέλετε να διαμαρτυρηθείτε, ελάτε μαζί μου και τους έπιασα αγκαζέ. Με ενόχλησε επίσης η έλλειψη πειθαρχίας από τα ΜΑΤ, γιατί έφυγε ένας από τη σειρά και πέταξε μία κρότου λάμψης χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Στο τέλος, με πέταξαν και εμένα κάτω γιατί κάποια στιγμή στη διάρκεια της πορείας ήρθαν η μηχανόβιοι και ένας δεν μπόρεσε να φρενάρει, έπεσε κάτω και τον προστατεύσαμε, επειδή ήταν προκλητικός ο τρόπος που ήρθαν, μην τον κακοποιήσουν. Ήρθαν οι συνάδελφοί του, έβγαλαν τα γκλομπ και άρχισαν να χτυπούν».

«Η αστυνομία αποτελείται από δύο κομμάτια. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι νέων ανθρώπων και ένα άλλο που ίσως έχει διάφορη αντίληψη, πολύ παλιότερη για το ποια είναι η δουλειά τους. Απαιτούν οι τελευταίοι από τους νέους να είναι τσαμπουκάδες. Στεναχωρήθηκα γιατί δεν είδα να έχει προοδεύσει η αστυνομία προς μια θετική κατεύθυνση. Οι αστυνομικοί μπαίνουν στο Σώμα ως πολίτες. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνούν είναι το πόσο καλοί πολίτες πρέπει να είναι για να είναι αστυνομικοί».

Τέλος, χαρακτηρίζει μεγάλη αποτυχία τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη ότι είναι ικανοποιημένος από τον επιτυχή χειρισμό της κατάστασης από την αστυνομία. «Λυπάμαι ειλικρινά», λέει χαρακτηριστικά και του προτείνει να αλλάξει υπουργείο και να μεταφερθεί στο υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. «Ειδικότερα, να πάρει τον τομέα των Θρησκευμάτων γιατί τελευταία μου φαίνεται ότι αρχίζει να έχει κάποιες ιδεοληψίες και φανατισμούς και του πάει περισσότερο».

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Αξίζει ?

Αξίζει να ζεις για ένα όνειρο ? Η τα όνειρα πάνε και έρχονται ?Ίσως ρε παιδί μου να είναι όπως τα όνειρα που βλέπεις συχνά πυκνά στο όνειρο σου και είναι ίδια?αλλά αυτά τα όνειρα συνήθως είναι εφιάλτες ..
Όπως και να έχει ίσως τελικά μάγκα μου τα όνειρα να πάνε και να έρχονται.Και το σήμερα είναι το αύριο για το οποίο ανησυχούσες χθες..
Ίσως τελικά το πιο υγιές για τον οργανισμό σου να είναι να ζεις ΜΟΝΟ το σήμερα..μόνο 24ώρες σαν να μην τις έχεις ξαναζήσει..δεν έχω γνωρίσει κάποιο άτομο που να το κάνει αυτό..Ίσως αν γνώριζα ποτέ, να με βοηθούσε να το εφαρμόσω και εγώ..και τότε να έδιωχνα τους τόνους ανασφάλειας μου και να γινόμουν ΓΟΗΣ όπως μου είπε και μια κυρία :)..


Τα όνειρα δεν βγαίνουν πάντα αληθινά..αλλά αν βγαίνανε πάντα θα σήμαινε οτί πάντα θα είχες αυτό που θέλεις και θα έπληττες..δεν θα είχες να κυνηγάς κάτι που τόσο πολύ θες να πραγματοποιήσεις..
Οπότε ίσως θα είναι καλύτερο να πραγματοποιήσεις μικρά όνειρα κάθε μέρα..το όνειρο του να τρως,του να βλέπεις να ξημερώνει και να νυχτώνει και του να εκφράζεσαι όπως ρε πούστη εσύ είσαι..ΕΣΥ!Να είσαι ο εαυτός σου γιατί η ζωή είναι τόσο μικρή που δεν προλαβαίνεις να γίνεις κάτι άλλο..μακάρι κάθε μέρα να έχουμε ένα καινούργιο όνειρο..

A pessimist is what an optimist calls a realist...

P.S. Αυτό το κείμενο είναι για όλους τους γόηδες και γόισσες...
P.S.1 6 Δεκεμβρίου..Αλέξης Γρηγορόπουλος..Memories..