- παιδί μεγαλωμένο σε οικογενειακό περιβάλλον το οποίο πάντα φρόντιζε να του παρέχει πληροφορίες για τα πολιτικά τεκτενόμενα και να έχει μια στοιχειώδη αξιόλογη κριτική σκέψη . Από το λύκειο ασχολήθηκε είτε με κάποια τοπική νεολαία, τουλάχιστον μια φορά στη ζώη του διάβασε την "καθημερινή'', δεν έβλεπε κάθε κυριακή ταινία πρεμιέρα αλλά προτιμούσε κάποια πολιτική εκπομπή . Και τελικά καταλήγει σε μια φοιτιτική παράταξη με πολύ όρεξη για νέες ιδέες, διάλογο, διεκδίκηση, να βγει στο δρόμο να φωνάξει .
- αλλόκοτο παλικαράκι με βεβαιωμένο ανισόρροπο οικογενειακό περιβάλλον, παιδί το οποίο εισέπραττε πολλές φάπες στα παιδικά του χρόνια και ίσως κερνούσε τυρόπιτες τα άλλα παιδάκια για να εξασφαλίσει την σωματική του ακεραιότητα . Ένα τέτοιο μίγμα εκτός από εκρηκτικό είναι και...ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ! Απωθημένα συσσωρεύονται, μίσος και τελικά θέληση να εισχωρήσει σε μια φοιτιτική παράταξη για να δέρνει φυσικά..Ένας βουβός Τάταρος ο οποίος απλά θέλει να δέρνει. Να σπαταλάει όλη την μέρα του στο να ανοίγει κεφάλια και να παίρνει σκαλπ ..Btw, τους λυπάμαι .
- Και φυσικά δεν θα ξεχάσω τον χαζογκομενάκια . Τείνει να γίνει ορισμός και σίγουρα όχι σε tabula rasa!Βαρίεμαι να γράφω για αυτόν ..Τον αναγνώριζετε κατευθείαν ..
Με ένα πέρασμα από τοπική νεολαία, την εμπειρία της συμμετοχής σε κάποιες εκλογές, την έκδοση πολιτικής εφημερίδας, την στήριξη πλαισίων και μη, ίσως κάποια στιγμή να ένιωσα ότι ανήκω στην 1η κατηγορία η οποία δίψαει για συνδικαλισμό . Προσθέτοντας την βασική διαφορά ότι προσπαθούσα να διαμορφώνω μόνος κάθε άποψη και να την στηρίζω με αξιόπιστα επιχειρήματα . Ακούγοντας, διαβάζοντας, συζητώντας .
Θα συμφωνήσω με τον Νίκο Μουζέλη ότι :
H αξία της μη τυπικής, της ουσιαστικής δημοκρατίας υποσκάπτεται στη χώρα μας από δύο ελλείμματα: την κομματικοκρατία από τη μια μεριά και την αγορακρατία από την άλλη. Αυτά είναι δύο δημοκρατικά ελλείμματα που δεν είναι δυνατόν να αφήσουν αδιάφορο τον συνδικαλιστή εκπαιδευόμενο. Με την κομματικοκρατία εννοώ την τάση της κρατικής κομματικής λογικής να διεισδύει και να υποσκάπτει τις αυτόνομες λογικές όλων των άλλων θεσμικών χώρων, από την εκπαίδευση και τα επαγγέλματα μέχρι τα σπορ και την τέχνη. Στον συνδικαλιστικό χώρο η κομματικοκρατία παίρνει τη μορφή μιας έντονης τάσης των πολιτικών ηγεσιών να βλέπουν τα συνδικάτα είτε σαν επέκταση της κρατικής μηχανής (όπως στις δεκαετίες του '50 και '60) είτε σαν επέκταση των κομμάτων (όπως συμβαίνει σήμερα).
H κομματοκρατία έχει καταντήσει να εκπροσωπεί έναν μολυσμένο όρο ο οποίος οδηγεί σε ξύλινες πεποιθήσεις . Ο διάλογος αντικαθίσταται από τον τραμπουκισμό, κάθε εκλογική ανάδειξη έχει εκφυλλιστεί, τα standar συνέχεια μειώνονται . Είναι σαν να υπάρχει μια εθελούσια υποτίμησης κάθε συνδικαλιστικής άποψης . Τα party αντικαθιστούν τις ανακοινώσεις, ο νέος ανήκει απλά στη μάζα . Χειραγωγείται εύκολα. Πολύ εύκολα γαμώτο..Και το επόμενο στάδιο χειραγώγησης είναι ο φανατισμός. Οι γόνιμες διεκδικήσεις για ένα level πιο πάνω το οποίο θα κάνει τον κάθε φοιτητή να εναρμονίζεται πλήρως με τον πανεπιστημιακό χώρο. Αναφέρω έναν χώρο ο οποίος θα φιλοξενεί, θα δέχεται φοιτητές και θα ανακυκλώνει ανθρώπους . Όσο λοιπόν αυτά παραμένουν μια αισιόδοξη οπτασία , τόσο η άρνηση για συμμετοχή στον φοιτητικό συνδικαλισμό θα είναι υπαρκτή..
Phrase : Win comes always with your honesty..
Night people..
το σύστημα από μέσα αλλάζει..αυτό να θυμάσαι..και εγώ τις ίδιες απόψεις έχω και δεν μ αρέσει καθόλου η μασημένη τροφή που μου σερβίρουν..αλλά είμαι εκεί..δεν παρατηρώ από μακριά..
ΑπάντησηΔιαγραφή"η γνωστή άγνωστη" φίλη σου.. ;)