Παιδια, υπολογιστές, ιντερνετ, facebook και ενα τραγούδι.

Αγαπητοί αναγνώστες του offstreamer σας χαιρετώ. Ονομάζομαι Αλέξης και αυτές οι λίγες γραμμές που γράφω αυτήν την στιγμή, λίγα λεπτά προτού παραδοθώ στο ζεστό κρεβάτι διπλα μου είναι το πρώτο post που γράφω ποτε σε blog. Ευελπιστώ να τα χιλιάσω με βοήθεια δικιά σας αλλά και του φίλου μου Χρήστου που με υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες στο ιστολόγιο του και μου δίνει αυτό το βήμα, όσο μικρό και αν είναι, από το οποίο έχω σκοπό να σας παραθέσω τις απόψεις μου, την ιστορία της ζωής μου, τα κουτσομπολιά της γειτονιάς και άλλα λοιπά ενδιαφέροντα.

Ξεκινώ λοιπόν...

Στην σημερινή μου βόλτα στις πανέγκυρες και αμερόληπτες εφημερίδες της χώρας μας, το μάτι μου έπεσε σε ένα δημοσιευμα της εφήμερίδας "ΤΑ ΝΕΑ", σύμφωνα το οποίο οι αγαπητοί υπουργοί Παιδείας Αρης Σπηλιωτόπουλος και Οικονομίας Γ.Παπαθανασίου δίνουν το πράσινο φως σε ένα πρόγραμμα για την χορήγηση φορητών υπολογιστών laptop σε όλους του μαθητές της Α' Γυμνασίου. Το πρόγραμμα αυτό θα ξεκινήσει το Σεπτέμβριο και σε αυτό θα συμμετέχουν 120.000 μαθητές - οσοι και οι μαθητές της που θα φοιτήσουν στην αντίστοιχη τάξη φέτος.



Εκ πρώτης όψεως, μιλάμε για ένα σαφώς πολύ καλό μέτρο που θα εξυψώσει ίσως το μάθημα σε επίπεδα που μονο να φανταστούμε μπορούσαμε εμείς ως μαθητές, πριν λίγα χρόνια και θα φέρει τα παιδιά, από μικρή ηλικία ακόμα πιο κοντά στην τεχνολογία. Αλλά ας δούμε και την άλλη πλευρά.

Το διαδίκτυο είναι καλώς ή κακώς ένας χώρος διακίνησης ιδεών. Καλώς γιατί μας προσφέρει πρόσβαση σε τόσο μεγάλο όγκο γνώσεων, ώστε το καθετί πλέον είναι μερικά κλικ μακρία. Δεν λέγεται άλλωστε τυχαία και η υπερταχεία της πληροφορίας. Κακώς, όμως γιατί οι εν λόγω πληροφορίες μπορεί εκτός από θετικά, να επιδρούν κακόβουλα στον αναγνώστη. Και αυτό γιατί ο καθένας είναι ελέυθερος να γράψει ότι επιθυμεί.

Μόνο όπλο του αναγνώστη είναι η κριτική σκέψη που αποκτά μέσα από τα βιώματα του και το περιβάλλον - σχολικό, οικογενεικακό και φιλικό - στο οποίο ζεί.

Και ρωτάω: Τι κριση μπορεί να έχει ένα παιδί πρώτης Γυμνασίου; Μπορεί να προστατευθεί από τις "κακές" επιρροές του διαδικτύου μόνο του; Δεν νομίζω.

Περισσότερο με απασχολούν όμως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως οι "μαρκετερς" τα χαρακτηρίζουν. Ήδη βαδίζουμε σε μια εποχή που οι προσωπικές σχέσεις ξεφτίζουν και μάλιστα με εκθετικό ρυθμό. Το Facebook για παράδειγμα έχει δώσει την θέση του σε πολλές κοινωνικες δραστηριότητες. Δεν είναι λίγος ο κόσμος σήμερα που γνωρίζει τον Έρωτα μέσα το fb/hi5/Myspace αλλά και επικοινωνεί μέσω αυτού με φίλους, συγγενείς και άλλα πρόσωπα, χωρίς να κουνηθεί από την άνεση της καρέκλας του σπιτιού του.

Τρέμω και μόνο στην σκέψη του τι θα απογίνουν οι μελλοντικές γενιές, των οποίων τα μέλη θα γίνονται από τόσο μικρή ηλικία "θύματα" της κοινωνικής δικτύωσης.

Μας απόξενώνουν από τα κοντινά μας πρόσωπα λέγοντας ότι μας φέρνουν πιο κοντά και μας φυλακίζουν με την θέληση μας σε ένα δωμάτιο, εθίζοντας μας. Η προσωπική επαφή πεθαίνει και ο ανθρωπος παυει να χρειάζεται την κοινωνικότητα. Παύει να είναι κοινονικό όν.

Εκεί οδεύουμε.

Για να μην κλείσω όμως, αυτό το post/συλλογιμό τόσο στενάχωρα, μια πινελιά αισιοδοξίας: ίσως το να δώσουμε πρόσβαση στο διαδίκτυο στα παιδιά από τόσο μικρή ηλικία, αποτελέσει κίνητρο να τα εκπαιδεύσουμε καλύτερα στο να κρίνουν από μικρά. Κάτι ασύλληπτο ίσως για μας που μέχρί την 6η δημοτικού παίζαμε τάπες με πόκεμον στο προαύλιο του σχολείου μας. :P
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι κάθε νέα γενιά είναι σίγουρα καλύτερη από την παλιά.

Αυτά για σήμερα.

Σημείωση προς εαυτό: Πολύ απαισιόδοξο το πρώτο μου ποστ, ίσως φταέι ο καιρός. Να φροντίσω να γραψω κάτι πιο χαρούμενο για να μην νομίσουν οι φίλοι μου στο msn και στο fb ότι είμαι ξενέρωτος.

Σας φιλώ,
Καλό σας βράδυ.