Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

θρησκευτικά στο σχολείο ή όχι ?

Έχω την αίσθηση ότι έχει τεθεί πολλές φορές αυτό το ερώτημα .Όχι απαραίτητα μόνο στην Ελλάδα αλλά γενικά σε όλο τον κόσμο .Δεν θα μιλήσω ως άθεος αλλά θα προσπαθήσω με αντικειμενικότητα να αναλύσω την ύπαρξη αυτού του μαθήματος στην Ελληνική παιδεία .Συνήθως περιμένουμε πως η απάντηση από ένα άθεο θα είναι ασφαλώς ένα τρανταχτό "κατά".
Το θέμα όμως είναι ότι αν δεν έχεις γνωρίσει και φιλοσοφήσει το θέμα, δεν μπορείς να εκφέρεις άποψη. Το συμπέρασμα της προηγούμενης πρότασης προφανώς και δεν είναι ότι είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος περί φιλοσοφίας .
"Θρησκευτικά" που ουσιαστικά είναι κατήχηση σε συγκεκριμένο θρήσκευμα (όποιο κι αν είναι αυτό) δεν έχουν καμμία δουλειά στο σχολείο. "Θρησκευτικά" που παρουσιάζουν τις θρησκείες του κόσμου μπορούν ενδεχομένως να διδάσκονται σε κάποια από τις μεγάλες τάξεις (πρώτη ή δευτέρα λυκείου). Μια χρονιά φτάνει και περισσεύει. Εννοείται ότι όλες οι θρησκείες θα παρουσιάζονται ισότιμα, και θα γίνεται λόγος και για την αθεΐα. Η θεολογική κοσμοθεωρία μπορεί να παρουσιάζεται και μέσα από το μάθημα της φιλοσοφίας. Η ιστορία των θρησκειών θα καλύπτεται στο μάθημα ιστορίας, η θρησκεία ως παράδοση του τόπου μας θα καλύπτεται μέσα από τα μαθήματα ιστορίας και λογοτεχνίας.
Ουσιαστικά αυτό που παρατηρείται στην ελληνική παιδεία είναι ο δογματισμός . Ας πούμε μια μικρή(ή μεγάλη) ύπαρξη προσυλιτισμού στην ορθοδοξία . Δογματισμός στον πανάγαθα Θεό ο οποίος φροντίζει πάντα για εμάς και ένα ατυχές συνοθήλευμα παραπομπών από τα Ευαγγέλια .
Δεν εντοπίζω κάτι παραγωγικό σε ένα μάθημα το οποίο σε κάθε κεφάλαιο προσπαθεί να μεταδώσει τα ίδια μυνήματα και αγνοεί το γεγονός ότι σε έναν χώρο που συνεχώς αλλάζει Tα Θρησκευτικά, και ειδικά η χριστιανική διδασκαλία, μπορούν να αποτελέσουν γνωστικό αντικείμενο; H απάντηση είναι προφανώς αρνητική .
Πράγματι, η χώρα μας δεν είναι θεοκρατική Πολιτεία. Eίναι κοινοβουλευτική, αβασίλευτη Δημοκρατία. Eντούτοις, και σε αντίθεση με άλλες χώρες της Eυρωπαϊκής Kοινότητας, στην Eλλάδα δεν έχει πραγματοποιηθεί ο χωρισμός της Eκκλησίας από το κράτος. Όπως διαβάζω στο Σύνταγμα της Ελλάδος άρθρο 2 κατοχυρώνει την ίση μεταχείριση των Eλλήνων, ανεξαρτήτως του αν ανήκουν ή όχι στην επικρατούσα θρησκεία. Tο Σύνταγμα εγγυάται το απαραβίαστο της συνείδησης. Kατά συνέπεια, το κράτος θα όφειλε να είναι θρησκευτικά ουδέτερο. Παρά ταύτα, και σε αντίθεση με το περιεχόμενό του, στην προμετωπίδα του Συντάγματος αναγράφεται: «Eις το όνομα της Aγίας και Oμοουσίου και Aδιαιρέτου Tριάδος». Tο ίδιο το Σύνταγμα αυτοπαραβιάζεται, αφήνοντας ανοικτές τις δυνατότητες για άλλες παραβιάσεις: η κατήχηση, οι αγιασμοί στο σχολείο, οι ορκωμοσίες, βουλευτών, κυβερνήσεων και πολιτών, η αναγραφή στο δελτίο της ταυτότητας του θρησκεύματος, όλα αυτά και άλλα αντιφάσκουν με το λαϊκό χαρακτήρα του ελληνικού
κράτους.
Στο μάθημα των Θρησκευτικών ο μαθητής θα διδαχτεί ότι ο άνθρωπος πλάστηκε από το Θεό και ότι η γυναίκα πλάστηκε από την πλευρά του Aδάμ. Στη Bιολογία, αντίθετα, θα διδαχτεί τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών, κατά την οποία ο άνθρωπος είναι προϊόν της εξέλιξης του ζωικού βασιλείου. Πώς ο μαθητής θα συμβιβάσει τα ασύμβατα; Πως θα καταφέρει να διαχωρίσει την επιστημονική προσέγγιση από το μεταφυσικό στοιχείο ?
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο χριστιανισμός είναι αναπόσπαστο στοιχείο της παράδοσης μας, αλλά έχω την αίσθηση ότι
η παράδοση διδάσκεται στο μάθημα της ιστορίας ..
Όταν λοιπόν το κράτος προδίδει τους ίδιους τους νόμους του, τότε καταστάται σαφές ότι ίσως τελικά να ζούμε σε μια Ορθόδοξη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία όπου η επιρροή της Εκκλησίας στο κοσμικό ρόλο του κράτους είναι σαφής . Οπότε mates δεν μπορούμε να μιλάμε για διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας ..
Κατά την άποψη μου θα έπρεπε να ύπαρχει ένα μάθημα θρησκειών όπου θα διδάσκεται κάθε θρησκεία αμερόληπτα δίνοντας ουσιαστικά σε ένα παιδί το
ΥΠΕΡΤΑΤΟ δικαίωμα του επιλέγειν !! wtf? που ζούμε ??
Η εμβαθύνση και η εξειδίκευση στο γνωστικό αντικείμενο μιας θρησκείας γίνεται σε ανώτερο εκπαιδευτικό επίπεδο(βλέπε πανεπιστήμιο -θεολογία) ..
Τα πράγματα ίσως είναι πολύ πιο απλά.
Είναι τελείως διαφορετικό να λες "ο χριστός είπε να αγαπάμε τον πλησίον μας" από το να λες "ο χριστιανισμός διδάσκει ότι ο χριστός είπε να αγαπάμε τον πλησίον μας". Στην πρώτη περίπτωση μεταδίδεις το δόγμα. Στην δεύτερη απλώς το παρουσιάζεις. Όπως επίσης δεν βρίσκω τίποτα το ουσιώδες στο να κάνουν τα παιδιά κάθε πρωί αναγκαστικά την προσευχή τους ,υπό τον φόβο της τιμωρίας .

Phrase of the day : ''when everything seems good ,don't worry . Something is gonna get worse..''

P.S.1 το αρχικό θέμα για το οποίο σχεδίαζα να γράψω πήρε εντελώς διαφορετική τροπή και θα αναρτηθεί στο επόμενο : ) .. Καλημέρες by the way!!

P.S.2

3 σχόλια:

  1. 3ekwla reeeee
    allou einai i simasia tis zwis...etsi mono ton xrono sou xaneis..ainte kamene...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "η χώρα μας δεν είναι θεοκρατική Πολιτεία" χαχαχαχα καλό (δυστυχώς) το αστειάκι ρε μικρέ... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή