Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Ναπολέων αλά ιταλικά







Διαβάζω στο "Κ" της Καθημερινής :

Το χαρακτηριστικότερο περί τον 72χρονο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ο οποίος ασχολείται πάντα εμμονικά με την εξωτερική του εμφάνιση, έχει κάνει προσθετική μαλλιών, βλεφαροπλαστική, μίνι-λιφτ, χώρια το πορσελάνινο χαμόγελο-είναι οι άλλες επιδόσεις του.Οι καθαρά αντρικές...


Οκ την ιστορία με την 18χρονη Νοέμι Λετίτσια την γνωρίζετε υποθέτω όλοι . Συνεχίζω με το "Κ" λοιπόν :

Έχοντας υπό τον έλεγχο του το 70%-κατ'άλλους το 90%-των ιταλικών ΜΜΕ, ο Μπερλουσκόνι όχι μόνο ανέχεται, αλλά και τροφοδοτεί ακόρεστα την ενασχόληση του Τύπου με τα εσώψυχα του, τα εσώρουχα του και τους εν γένει σολοικισμούς του,ενισχύοντας μεθοδικά την εικόνα του απρόβλεπτου,αθυρόστομου,σεξιστή και εξεχόντως νταβραντισμένου αυτοδημιούργητου και δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία, ο οποίος τον Ιανουάριο του 1994 αποφάσισε αίφνης να "παίξει μπάλα" στο γήπεδο της πολιτικής, "επειδή δεν θέλω να ζω σε μια ανελεύθερη χώρα, που κυβερνάται απο ανώριμες δυνάμεις και ανθρώπους που είναι εντελώς προσκολλημένοι σε ένα παρελθόν που έχει αποδειχτεί πολιτικά και οικονομικά αποτυχημένο"


Και πάμε τώρα στο πως ακριβώς κατάφερε να καθιερωθεί αυτός ο ανίκανος :
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 έπειτα από χρόνια ασύλληπτης διαφθοράς τα πέντε φιλοδυτικά κόμματα τέθηκαν απροειδοποίητα στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης στο πλαίσιο της διαβόητης επιχείρησης Καθαρά Χέρια υπό τον αδέκαστο Μιλανέζο δικαστή Αντόνιο ντι Πιέτρο. Ως μόνη αξιόπιστη εκλογική αντιπρόταση σε όλη αυτή την κομματική διαφθορά φάνταζε πλέον η Δημοκρατική Αριστερά, η επίγονος του κραταιού Κ.Κ. της Ιταλίας με τους ισχυρούς δεσμούς με την πάλαι ποτέ Σοβ.Ένωση .
Εκείνη ητν εθνικά δύσκολη στιγμή, ο 57χρονος Μιλανέζος Σίλβιο Μπερλουσκόνι μπούκαρε στη πολιτική σκηνή λανσάροντας το ολίγον ποδοσφαιροπαγές νεότευκτο κόμμα του Φόρτσα Ιτάλια με την υπόσχεση να κατανικήσει την κομμουνιστική απειλή-μαζί και, παρεπιπτόντως, και τους τυπολάτρες και "κομμουνιστόφιλους" δικαστές που είχαν βαλθεί να ξεκάνουν τον πολιτικό βίο της χώρας .
Αρχές του 1973 εισβάλλει στο καλωδιακό κανάλι Telemilano. Μέσα σε μια δεκαετία, με εξαγορές άλλων μικρών διαύλων και με μονίμως μυστηριώδη χρηματοδότηση, ο Μπερλουσκόνι αναγορεύεται όχι μόνο αφεντικό του αναδυόμενου κραταιού μιντιακού ομίλου Finivest, αλλά και μεγάλος πρωταγωνιστής της ιταλιάνικης τηλοψίας .Ο Σίλβιο πάντα ξεγλιστρούσε. Μέχρι που πέρυσι πέρασε και ένα νόμο που αποκλείει την ποινική δίωξη του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και των προέδρων της άνω και κάτω βουλής, διαρκούσης της θητείας τους, και ησύχασε .



"Λέω καμιά φορά, να κάνω μια ταινία για τον Μπερλουσκόνι. Μετά αναρωτιέμαι: πως θα προσεγγίσω ένα ρόλο τόσο καλά ερμηνευμένο από τον ίδιο ?"
Ρομπέρτο Μπενίνι


P.S.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου